Autor: A B

Cedynia, to  miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Cedynia, w zachodniej części pasa Pojezierza Zachodniopomorskiego. Według danych z 31 grudnia 2010 roku miasto miało 1624 mieszkańców. W 972 roku pod grodem Mieszko I i jego brat Czcibor stoczył zwycięską bitwę o ujście Odry z margrabią Hodonem. W XII-XIII wieku Cedynia była siedzibą kasztelanii. W 1252 roku gród zajęli Brandenburczycy, którzy sprowadzili tu misjonarzy, mieli oni ułatwić germanizację tych terenów. W okolicy wybudowano liczne klasztory, w tym w 1266 roku klasztor Cysterów w Cedyni. Miejscowość otrzymała w 1299 roku prawa miejskie. Od 1945 roku Cedynia jest najbardziej wysuniętym na zachód miastem Polski, przejmując ten tytuł od Międzychodu (1920-1939), Czeladzi (1793-1795) i Bledzewa (1458-1793).  Burmistrzem Cedyni, miejsko-wiejskiej gminy jest Pan  Adam Andrzej Zarzycki (od roku 2006). W związku z 9.  ( 2 kwietnia 2005 4.) rocznicą śmierci i niedawną ( 27 kwietnia 2014 r.)  kanonizacją Polskiego Papieża Jana Pawła II ( Karola Wojtyły),  grupa artystów z Centrum Kultury i Sportu w Cedyni  przedstawiła montaż słowno-muzyczny o  Papieżu Polaku, dzięki  któremu mogliśmy wspomnieć  historię Jego  życia od narodzin do śmierci  oraz niezwykły, nasycony apostolskimi podróżami do wszystkich zakątków  świata pontyfikat naszego Wielkiego Rodaka, o którym mówiła i czytała  Pani Dyrektor Małgorzata Karwan, zaś jej opowieść upiększona  została przejmującymi wierszami wykonanymi przez Dominikę Janowską i Beatkę Dziurę oraz piosenkami i pieśniami śpiewanymi przez Milenę Kroczak, Anię Brzozowską, Mileną Kapuścińską i Andrzeja Mikołajczyka. Słyszeliśmy słynne i ukochane przez Ojca Świętego: Czarną Madonnę , Barkę, Moje Miasto Wadowice…  etc. Mieszkańcy Naszego Domu przyjęli ten szczególny występ artystyczny z wielkim wzruszeniem i radością doceniając wysoki poziom artystyczny, który zaprezentowali wykonawcy. Brawa goniły brawa. Uzyskano zapewnienie Gości, że powrócą do nas jeszcze nie jeden raz przynosząc ze sobą piękne słowa, najwyższą klasę sztuki recytatorskiej oraz muzykę, która  łagodzi obyczaje i pozwala zawierać przyjaźnie.

„Sport to zdrowie”, „ W zdrowym ciele zdrowy duch” – tak już od tygodnia informowały plakaty wykonane przez Domowy Dział Rehabilitacji zachęcając Mieszkańców, aby przybyli na zawody sportowe zorganizowane 25 kwietnia br. o godzinie 10.30 na terenie przydomowym z okazji  otwarcia sezonu sportowego. Rehabilitanci: Katarzyna Duda, Jagoda Kabat, Dorota Rekść i Przemek Kuduk ( kolejność według alfabetu i pierwszeństwa pań zgodnie z dżentelmeńskimi zasadami) przygotowali plan dyscyplin rozgrywanych przez zawodników na trzech stacjach: rzucanie piłkami do pojemnika, trafianie kołami, czy też pierścieniami do hula hoop  w wyznaczony cel, i strącanie piłeczką tenisową metalowych puszek. Przy okazji warto przypomnieć, że hula hoop to Hula-hoop (czasem spotykana nieco spolszczona nazwa: hula-hop) – nazwa ćwiczenia gimnastycznego i zarazem zabawy zręcznościowej polegającej na utrzymywaniu w nieustannym ruchu lekkiego pierścienia (z tworzywa sztucznego, ewentualnie z drutu lub innego materiału, np. wikliny). Pierścień taki, o średnicy kilkudziesięciu centymetrów do ponad jednego metra, okręca się po obwodzie bioder lub innych części ciała – szyi, klatki piersiowej lub kończyn – utrzymując kontakt obręczy z ciałem w coraz to innym miejscu. Zadaniem ćwiczącego jest taka synchronizacja ruchów ciała z bezwładnością obręczy, aby dostarczać jej energii kinetycznej w taki sposób, by nieustannie się obracała. Notowane są nieoficjalne rekordy związane z hula-hoop, m.in. kręcenie obręczą na czas -pierwszy zanotowany rekord wynosił niespełna 11 godzin i ustanowiony został w 1976 przez ośmioletnią dziewczynkę, zaś ostatni zweryfikowany pochodzi z 1984 roku i wynosi 72 godziny. Wracamy do naszych zawodów. Udział w nich wzięli Mieszkańcy wszystkich segmentów Domu: A, B i C. Każdy potraktował swój  występ niezwykle poważnie, ambicjonalnie, pokazując „ sportowy ząb”. Oczywiście na miarę własnych możliwość. Kibice dopingowali swoich znajomych, a ulubiona maskotka zarówno sędziów jak i zawodników, a i kibiców– pies Moli ze  stoickim spokojem obserwował wyczyny Mieszkańców Naszego Domu spacerując dostojnie między stacjami  poszczególnych dyscyplin sportowych pod opieką Pani Heleny Sawczyszyn. Na placu zmagań zawodników amatorów ( ruchu) pojawił się Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29, by podnieść rangę zmagań, ale także aby  w serdecznej rozmowie podnieść na duchu „sportowców”, którym mimo najszczerszych chęci nie wszystko wychodziło tak jak  to sobie wymarzyli. Oto osoby, które zajęły w zawodach na otwarcie sezonu sportowego najlepsze wyniki: Pani Bronisława Witkowska – segment „ A”- 21 punktów, Pan Czesław Wirzman – segment „ C” – 19 punktów oraz Pani Aniela Król – segment „ B” – 18 punktów. Następne zmagania sportowe w Naszym Domu zapowiedziano na 13 maja 2014 roku.

W skład delegacji Naszego Domu na uroczystości z okazji Dnia Kombatanta , która odbyła się 15 kwietnia 2014 roku w Teatrze Pleciuga na placu Teatralnym 1 w Szczecinie wchodzili następujący Mieszkańcy ( Panie i Panowie): Helena Gajek, Anna Karasińska, Janina Puchalska, Witold Czarnecki i Józef Rutkowski. Towarzyszyli im opiekunowie: Sylwia Kujawa oraz instrunktor k-o. Warto dodać, że dzięki naszej efektywnosci współpracy z pania Iwoną Dubiel, pracownikiem Biura Organizacji Pozarządowych na spotkanie i w drogę powrotną delegacja udała się specjalnie przygotowanym autokarem. Przy okazji: Kombatant to były żołnierz regularnych formacji wojskowych, oddziałów partyzanckich lub uczestnik ruchu oporu. wielu spośród żyjacych jeszcze kombatantów, także po wojnie, w sposób czynny wspierało Polskie Państwo Podziemne, czyli tajne struktury państwa polskiego istniejace w czasie II wojny światowej, podlegajace Rzadowi RP na uchodźstwie. W Polsce szczególnie w okresie miedzywojennym żołnierzy takich określano też mianem weteranów i dotyczyło to przede wszystkim uczestników powstania styczniowego, którym przysługiwały państwowe emerytury.W okresie powojennym weteranami nazywano tez powstańców slaskich i wielkopolskich. Obecnie słowo- weteran nie odnosi sie tylko do żolnierzy coraz częściej wobec zasłużony dla kraju żołnierzy używa się właśnie okreslenia kombatant. W uroczystym spotkaniu w Szczecinie wzieli udział osoby poszkodowane podczas robotniczych strajków w grudniu 1970 roku. Po wejściu do Teatru Pleciuga Naszych Mieszkańców oraz innych gości witały pieknie ubrane dzieci, które wręczały Kombatantom kolorowe laurki wykonane przez kilkulatki z Akademii Edukacji Przedszkolaka -PCE w Szczecinie. Potem prolog uroczystego koncertu, przemówienie Pana Piotra Krzystka, Prezydenta Miasta Szczecin, który w swoim uroczystym Słowie mówił o niezwykłych zasługach Kombatantów dla zdobycia przez Polskę niepodległości, suwerenności i pielęgnowaniu w naszym kraju patriotycznych postaw. Potem: wystepy artystyczne uczestników tematycznych grup zajęciowych z zakresu tanca i muzyki z Pałacu Młodzieży oraz wielce dynamiczne i bajeczne kolorowe popisy artystyczne przedszkolaków. Następnie we foyer Teatru poczęstunek dla przybyłych gości. Grupa Naszych Mieszkanców miala zaszczyt i przyjemność spotkania Pana Piotra Krzystka, Prezydenta Miasta Szczecin i Gospodarza Uroczystości, krótko ale w przemilek atmosferze z Nim porozmawiać oraz pozowac do pamiątkowego zdjęcia. Potem Pełen radosnych refleksji powrót do Naszego Domu przy Romera, czyli DPS”Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecinskiej”. Teraz wyczekujemy Dnia Pioniera.

Na początku należy z radością przekazać informację, że Teatr Empatia działający w DPS  ” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21-29  ma swoje „okienko na świat”, czyli piękną gablotę w Domu, którą można zobaczyć na ścianie pomiędzy jadalnią, w której prezentowane są najnowsze spektakle ( Teatr Empatia już występował i będzie prezentował przedstawienia „ na wyjezdzie” od samego Szczecina i województwa Zachodniopomorskiego, jeżeli zostanie zaproszony w dogodnym terminie, po inne miasta w Polsce, zwykle na przeglądach i festiwalach) a Kawiarenką, w której zwykle odbywają się spotkania z cyklu” Gość w Domu”- także z aktorami i reżyserami( Bolesława Fafińska). Gablotę ufundował Teatrowi Pan Ryszard Budzisz – Dyrektor Naszego Domu. W gablocie oznakowanej charakterystycznymi maskami teatralnymi zawisły już zdjęcia z premier spektakli: „Ławka Papkina” i „ Grona Grudnia”, plakaty etc. teraz  trafią do niej fotosy ze wspomnianej w tytule premiery spektaklu” Ktoś inny”, która miała miejsce w piątek, 11 kwietnia 2014 roku. Drogi Czytelniku, nie chwalimy się, lecz informujemy: Teatr Empatia w okresie  pół roku dał 3 ( trzy! ) premiery. Teraz prowadzący zajęcia – próby, instruktor k-o, powoli przygotowuje się do przeprowadzenia naboru ( oprócz aktorów składu podstawowego: Witold Czarnecki, Maria M. Wołoszczuk, Alicja Czuraba, Henryka Szafranek) składu uzupełniającego do przedstawienia, komedii kryminalnej” M  jak Morderstwo” według Alfreda Hitchcocka. Premiera przewidywana jest na lipiec, a może wrzesień br. ponieważ mająca trwać w założeniu 90 minut sztuka wymaga dużego nakładu pracy aktorów, wielu godzin zmagania się ze scenariuszem, który już jest w fazie końcowej pisania, i przy bardzo profesjonalnym podejściu do każdej, ale tej w szczególności przygody teatralnej naszych artystów –  nauki rozmaitych  form  aktorskiego fachu aby w efekcie spektakl dał widzom moc napięcia, dreszczyki strachu i wiele śmiechu. A przede wszystkim ma być tak jak mówił mistrz Hitchcock: na początku będzie trzęsienie ziemi, a potem napięcie tylko rośnie…Wracamy jeszcze do premiery sztuki „ Ktoś Inny”. Nasz Dom zapewnił Teatrowi podest sceniczny i oświetlenie oraz  …kurtynę. Zapewnia to większy komfort gry aktorom oraz  podwyższa jakość odbioru widzom. Dziękujemy Panu Ryszardowi Budziszowi – Dyrektorowi Domu oraz Pani Katarzynie Kałuckiej – Zastępcy Dyrektora Domu. To inwestowanie w teatralną kulturę DPS – u  przy Romera jest niezwykle cenne dla Mieszkańców i jego miarę można  odczytywać w skali rosnących braw po kolejnych .spektaklach. Coraz więcej osób znajduje się bezpośredniej sferze oddziaływania  magii sztuki teatralnej ( Mieszkańcy i pracownicy) i daje to wszystkim duże poczucie artystycznego spełnienia w ciężkiej doprawdy ale jakże wspaniałej pracy: aktora, scenografa, kostiumologa itd. Plakaty i ogłoszenia w Internecie mówiły, że „Teatr Empatia „ z DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie               ( Dyrektor Domu: Ryszard Budzisz) zaprasza w dniu 11 kwietnia o godzinie 10.30 na spektakl Ktoś Inny, czyli: A mówili żem sam,  scenariusz i reżyseria: Lech Galicki, obsada: Witold Czarnecki. Alicja Czuraba, Przemysław Kuduk, Henryka Szafranek, Maria Magdalena Wołoszczuk, Krystyna  Świacka (kolejność alfabetyczna) oraz instruktor k – o. Dalej informowano:

scenografia i kostiumy: Magdalena Niżniowska, Helena Sawczyszyn oraz Jadwiga Gaj. I jeszcze adres poczty elektronicznej: E – mail: sekretariat@dps.romera.szczecin.pl  Ocena spektaklu należy do widzów i krytyków – specjalistów. Już wiemy, że przedstawienie uzyskało bardzo wysoką ocenę odbiorców. Po pierwsze: mówiło o losie człowieka i tym co może go spotkać na drodze ludzkiego bytowania. Każdy z nas jest aktorem i reżyserem swojego życia – odbiorcy byli bardzo życzliwi dla bardzo im bliskiej tematyki spektaklu. Po drugie: gra aktorów ( w większości Mieszkańców Domu) może zadowolić, więcej, w niektórych przypadkach,  nawet zachwycić najbardziej wybrednych krytyków, a rzeczywiście jest tak, że „ prawdziwa cnota, krytyk się nie boi” i najpierw brawa, a potem  zwerbalizowane oceny tego przedsięwzięcia teatralnego były szczere, spontaniczne i co ważne: bardzo wysokie. Wręcz entuzjastyczne. Na dodatek uroda kostiumów zaprojektowanych i wykonanych przez Panią Helenę Sawczyszyn, interesująca, choć oszczędna scenografia Pani Magdaleny Niżniowskiej oraz uzupełniająca całość a  towarzysząca prawie cały czas słowu muzyka Jeana Babtysty Lullego zamykała piękną klamrą spektakl „ Ktoś Inny” w wykonaniu Teatru Empatia. Reszta zapisu na zdjęciach. Chociaż atmosferę teatralnego spektaklu można uchwycić tylko w impresji, zapisie nieuchwytnego, magicznego wrażenia. A jak to uczynić? Po prostu trzeba kochać teatr. Oglądać teatralne przedstawienia. Najlepiej w Teatrze Empatia. Przy Romera.