W dniu 04.11.2014 roku grupa podopiecznych, wybrała się na Cmentarz Centralny w Szczecinie, aby uczcić Dzień Wszystkich Świętych. W ramach terapii podopieczni robili stroiki, aby mogli zanieść na groby bliskich czy znajomych wiązankę i zapalić symboliczny znicz.
Kwietniowa pogoda płata figla i długo oczekiwane przez nas ciepło wciąż nie nadchodzi. Stęskniliśmy się za spacerami i pobytem na świeżym powietrzu. Urozmaiceniem naszego codziennego dnia są odwiedziny ciekawych miejsc. Takim miejscem do którego zawsze przychodzimy z przyjemnością jest ,,Galeria Pod Fontanną”. Bliskie sąsiedztwo galerii sprawia że zaglądamy tam, żeby podziwiać piękne prace artystów, podczas wernisaży. Przy okazji, duża porcja smacznych lodów z bakaliami i dobra kawa wprawiają nas w cudowny nastrój.
Regularnie podejmowana aktywność fizyczna jest niczym eliksir młodości, który pozwala cieszyć się zdrowiem, siłą i być sprawnym oraz samodzielnym do końca życia. Dlatego tak ważne jest, aby osoby w wieku starszym, czyli nasi Seniorzy nie rezygnowali z ruchu, gdyż mają wiele do stracenia i jeszcze więcej do zyskania. Regularna aktywność ruchowa u osób starszych przede wszystkim poprawia ogólne samopoczucie, polepsza ogólne zdrowie fizyczne i psychiczne, pomaga zachować niezależny tryb życia, pomaga opanować określone stany i choroby (stres, otyłość, cukrzycę, hipercholesterolemię), zmniejsza ryzyko zachorowania na niektóre choroby (chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, osteoporozę), pomaga minimalizować skutki pewnych niesprawności, może pomagać w leczeniu stanów bólowych, może pomagać w zmianie stereotypowych perspektyw wieku podeszłego. Ponadto niezmiernie ważne są także społeczne aspekty zwiększonej aktywności fizycznej u Seniorów, a mianowicie promocja pozytywnego i aktywnego obrazu osób starszych. Dlatego my, w naszym Domu zawsze staramy się promować aktywny i zdrowy styl życia wśród naszych Podopiecznych poprzez m.in. organizację różnych form spędzania czasu wolnego. Organizujemy wyjścia z Nordic Walking, prowadzimy gimnastykę ogólno usprawniającą, wycieczki piesze, spacery, wyjścia na basem czy marszobiegi. Tym razem wgłębiając się w aktywność ruchową postawiliśmy na organizację wycieczki rowerowej dla Naszych Seniorów. Wycieczka odbyła się w czwartek, dnia 30.04.15r. w godzinach porannych i trwała aż do samego południa. Seniorzy w towarzystwie rowerów wraz opiekunami ruszyli w tereny Parku Kasprowicza oraz Jasnych Błoni. Okazało się szybko, że taka forma aktywności szybko przypadła do gustu naszym Podopiecznym. Chętnie uczestniczyli w takiej eskapadzie. Podsumowując warto wiedzieć, iż aktywność fizyczna osób starszych powinna oddziaływać na trzy elementy, a więc: poprawiać wydolność tlenową, wzmacniać siłę mięśni oraz poprawiać gibkość, równowagę i koordynację ruchów. Zatem nasza wycieczka rowerowa była strzałem w dziesiątkę! Wszystkich zachęcamy do organizacji tego typu form spędzania czasu wolnego.
W Naszym Domu i w salach ćwiczeń z udziałem Mieszkańców DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy Eugeniusza Romera 21-29 w Szczecinie próby do spektaklu „ Szukając Leara: Verdi”
Na początku roku 2015 spotkali się: Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ul. Eugeniusza Romera w Szczecinie w asyście Kierownictwa „ Domu” i odpowiedzialnych za kulturę i oświatę pracowników z Panem Jackiem Jekielem, od 22.10.2013 r. pełniącym obowiązki Dyrektora Opery na Zamku w Szczecinie, a 1 października 2014 roku powołany na Dyrektora Opery na Zamku z kadencją na 5 lat, któremu także towarzyszyła ekipa osób odpowiedzialnych za realizację projektu: ” Jutroopera dla wykluczonych – edycja Szczecin 2015”. Mówiąc jasno i wprost: Mieszkańcy Naszego Domu zostali zaproszeni do wzięcia czynnego udziału najpierw w specjalistycznych próbach i następnie w niezwykłej sztuce na scenie szczecińskiej Opery we wrześniu tego roku.
W Naszym Domu: Premiera filmu studentki Akademii Sztuki z udziałem Mieszkańców DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ul. Eugeniusza Romera 21-29 w Szczecinie
Czy zastanawiali się państwo kiedyś, jak silnie związani jesteśmy z przeszłością? Niekoniecznie naszą. Zresztą cóż to jest nasza przeszłość? Gdzie są jej granice? To jest coś w rodzaju bliżej nieokreślonej tęsknoty, tylko za czym? Czy nie za tym, czego nigdy nie było, a co jednak minęło? Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęsknoty, wręcz karmi się tęsknotą. Przeszłość drodzy państwo nie ma nic wspólnego z czasem, jak się sądzi – takie rozważania prowadził Wiesław Myśliwski w „ Traktacie o łupaniu fasoli”. John Irving, pisarz filozofował o czasie osobistym i jego upływie w ten sposób”:” Ludzie są bezradni wobec losu, są ofiarami czasu. I własnych uczuć… i jeszcze wielu, bardzo wielu rozmaitych „ specjalistów od analizowania sensu życia i roli wspomnień w życiu człowieka” analizowało ten problem. Zwykle bez jednoznacznych wniosków.
Te dwie rocznice są wśród wielu innych, wielkich i tragicznych, stanowiących „ mapę drogową” historii Narodu Polskiego, w szczególny sposób obchodzone w Naszym DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”, miejscu zamieszkania wielu Świadków Historii ( los i życiorysy dały im takie miano) przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie. 10 kwietnia br. miał tu miejsce szczególny Apel w 75. rocznicę Zbrodni Katyńskiej i 5. rocznicę Katastrofy Smoleńskiej – zdarzeń powiązanych ze sobą w szczególny sposób. Zbrodnia Katyńska, to rozstrzelanie ponad czternastu tysięcy polskich jeńców wojennych i blisko siedmiu i pół tysiąca cywilnych więźniów, dokonane wiosną 1940 r. na polecenie najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Za zbrodnię tę odpowiada zatem państwo radzieckie jako takie: jego funkcjonariusze – państwowi i partyjni. Nazwa zbrodni pochodzi od miejscowości Katyń koło Smoleńska, gdzie odnaleziono pierwsze groby zamordowanych. Ofiarą Zbrodni Katyńskiej padli bezbronni jeńcy wojenni, których prawo międzynarodowe zabraniało mordować. Po drugie, cywilni więźniowie nie popełnili żadnych przestępstw przeciwko Związkowi Radzieckiemu, wobec czego skazanie ich na śmierć było bezprawiem i zbrodnią ludobójstwa, bo wymordowano członków określonej grupy narodowej, zbrodnia wojenna, gdyż jej ofiarą padli jeńcy wojenni i zbrodnia przeciwko ludzkości – cywilnych więźniów zamordowano z przyczyn politycznych – w oparciu o bezpodstawne oskarżenia. Siedemdziesiąt lat później – 10 kwietnia 2010 roku w pobliżu lotniska Smoleńsk-Północny rozbił się prezydencki samolot Tu-154M. Na pokładzie maszyny było 96 osób, w tym prezydent RP Lech Kaczyński i jego żona Maria. Wszyscy pasażerowie tego tragicznego lotu zginęli na miejscu. Polska delegacja leciała na uroczystości upamiętniające 70. rocznicę mordu NKWD na polskich oficerach w Katyniu. Wraz z parą prezydencką zginęli także ministrowie, parlamentarzyści, szefowie centralnych urzędów państwowych, dowódcy wszystkich rodzajów sił zbrojnych, a także oficerowie Biura Ochrony Rządu i członkowie załogi tupolewa. Wśród ofiar byli m.in. Ryszard Kaczorowski, Krzysztof Putra, Jerzy Szmajdziński, Janusz Kurtyka, Maciej Płażyński, Władysław Stasiak, Aleksander Szczygło, Przemysław Gosiewski, Sebastian Karpiniuk, Izabela Jaruga-Nowacka, Piotr Nurowski czy Anna Walentynowicz. Była to najtragiczniejsza katastrofa w historii III Rzeczpospolitej i jedna z największych tragedii w dziejach Polski. Prezentację medialną opisującą te dramatyczne, historyczne i czysto ludzkie fragmenty „ Polskich Dróg”, jak i cały Apel przygotowała i z wyczuciem chwili poprowadziła Magdalena Niżniowska, terapeutka zajęciowa ( przy aktywnej współpracy Heleny Podlewskiej – Kulik, także terapeutki zajęciowej). Mieszkańcy Naszego Domu w sposób niezwykle emocjonalny, a jednocześnie wyważony i refleksyjny, jak to na Seniorów przystało, przyjęli wszystkie treści płynące ze słów i obrazów przedstawionych w trakcie Uroczystości. Jak znicze pamięci zapłonęły polskie piosenki żołnierskie i adekwatne do treści Apelu – wiersze, zaprezentowane przez Mieszkanki, m.in. Panią Danutę Krawczyk i Panią Grajek. Historia jest matką pamięci i mądrości narodowej. W Naszym Domu już przygotowujemy Akademię z okazji świąt i rocznic : Wyzwolenia Szczecina, 1 Maja – Święta Pracy, 2 Maja – Święta Solidarności oraz Polskiej Flagi Narodowej, 3 Maja – Powstania Konstytucji Polski ( drugiej na świecie), 8 Maja – Dnia Zwycięstwa ( II Wojna Światowa). I tak, z biegiem lat, z biegiem dni: pamiętamy.
22 kwietnia br. wystąpił z dużym sukcesem w DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” , przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie – tercet męski „ Starszaki” istniejący od dwóch lat i śpiewająco działający przy Domu Kultury Spółdzielni Mieszkaniowej „ Wspólny Dom”. Ten wielce oryginalny zespół muzyczno – wokalny, zgodnie z kanonami nomenklatury „ nutkowej” to rewelersi, którzy występują w następującym składzie: Witold Mamiński – baryton, Julian Weseli – bas oraz Paweł Kluczko – dyrygent, muzyk, wokalista, po prostu Człowiek Orkiestra. Rewelersi , z języka angielskiego , to hulacy, weseli biesiadnicy , a inaczej – w estradowej praktyce: członkowie wokalnego kwartetu lub kwintetu, rzadziej tercetu, męskiego, żeńskiego lub mieszanego; wykonujący utwory muzyki rozrywkowej, piosenki żartobliwe, niekiedy liryczne, a cappella lub z akompaniamentem instrumentów; występujące w teatrzykach rewiowych i kabaretach, pojawiły się w Polsce w okresie międzywojennym. Historia rewelersów zaczyna się w USA. Tam zaczęła się kariera małych zespołów wokalnych, które szumnie nazywano “chórami”. Pionierem i prekursorem nowego stylu stał się amerykański zespół “The Revellers”, złożony z zaledwie czterech pieśniarzy – świetnie wyćwiczonych, potrafiących śpiewać w delikatny sposób modne piosenki. Płyty zespołu “The Revellers” szybko podbiły Amerykę, a potem także Europę. W 1927 roku w Niemczech powstał zespół "Comedian Harmonists". Stał się niezwykle popularny, a jego sława trwa aż do dziś. W połowie lat dwudziestych ubiegłego wieku moda na męskie kwartety wokalne dotarła do Polski. Pierwszym eksperymentatorem na polskim gruncie był Henryk Wars, który już w 1928 roku założył rewelersową formację pod nazwą "Jazz Singers".Wybitny muzyk, Władysław Daniłowski zorganizował najbardziej znany z rewelersowych zespołów – "Chór Dana", który zadebiutował w 1929 r. na scenie kabaretu "Qui pro Quo". W latach trzydziestych ubiegłego wieku istniały także inne, podobne formacje. Działał Chór Eryana, Chór Orlanda, Chór Zaremby, Lipczyńskiego oraz bardzo popularny Chór Juranda, istniejący jeszcze wiele lat po drugiej wojnie światowej. Tak czy inaczej warto było przypomnieć historię rewelersów, bo w Polsce mamy w tym rodzaju estradowego wykonawstwa bardzo piękną tradycję. Kontynuują ją „ Starszaki”, których śmiało możemy określić mianem rewelacyjnych rewelersów. Braw otrzymali w Naszym Domu wiele, a „ Młodzież”, czyli Mieszkańcy DPS – u przy Romera nie szczędzili im braw, pamiętając, że budzący wiele nadziei na zrobienie wielkiej kariery członkowie zespołu, należą także do koncertującego niedawno u nas Chóru „ Magnolia”. Brawo! Bis!
Jeżdżą na rowerach, chodzą na basen, jogę i uprawiają Nordic Walking – tak spędzają czas wolny nasi Seniorzy. Dzisiejszego natomiast dnia, tj. 24 kwietnia, zdecydowali się wziąć udział w rodzinnej ,,Łukasiewiczowej‘’ zabawie, w ,,Familiadzie”. Scenografia została przygotowana w sposób profesjonalny i zbliżony do programu telewizyjnego prowadzonego przez Karola Strasburgera. Był ekran w postaci tablicy, a na pierwszym planie stały dwa stoły za którymi stanęły dwie drużyny reprezentowane przez samych Podopiecznych – Pana Bogusława i Panią Barbarę. Każda drużyna liczyła po pięć osób. Potem nastąpiło oficjalne przywitanie oraz przedstawienie w sposób niezwykły i wyjątkowy drużyn, a następnie prowadząca zarzuciła dowcipami aby rozładować napięcie i stres przed poszczególnymi pytaniami. Potem już wszystko szło ,,gładko i wesoło”. Po poprawnych odpowiedziach i przejęciach punktów przez przeciwną drużynę oklaskom nie było końca. Po podliczeniu końcowej punktacji wygrała drużyna Pana Bogusława, choć stwierdzić należy, że poziom był bardzo, bardzo wyrównany. Na koniec wszyscy zostali obdarowani słodkim prezentem i nagrodami, a dla zwycięskiej drużyny nagrodę główną w postaci spotkania w kawiarni ,,Łukasiewiczanka’’ ufundowały terapeutki Domu.
Dzień 24 kwietnia 2015r., był dniem niezwykle wyjątkowym i szczególnym. Nasza Podopieczna, Pani Bolesława, w tym dniu obchodziła swoje ,,okrągłe” – 80-te urodziny. Na imprezę przybyli wszyscy obecni Podopieczni Dziennego Domu Pomocy Społecznej przy ul. Łukasiewicza 6 i oczywiście cały personel wraz z synową naszej jubilatki. Były kwiaty, prezenty, życzenia i wiersze oraz słodki poczęstunek w postaci pięknego i smacznego tortu. Na tę okazję także, wszyscy Podopieczni wraz z całą kadrą Domu zaśpiewali solenizantce tradycyjne ,,Sto Lat”! Należy tu nadmienić, iż nasza kochana Pani Bolesława jest zawsze pogodną i życzliwą osobą wobec innych, wzbudza ogólny szacunek i wiele sympatii. Ponadto ma bardzo dobre relacje z innymi Podopiecznymi i personelem Domu. W tym roku również Szanowna Jubilatka będzie świętowała osiemnastolecie uczestnictwa w Naszym Domu. Można rzecz zatem, że będziemy obchodzić ,,osiemnaste urodziny Pani Boli”! Dziękujemy za ten wyjątkowy dzień, który zostanie długo w naszej pamięci, a Pani Bolesławie życzymy jeszcze raz dużo, dużo zdrowia i miłości…
Tradycją Naszego Domu stało się już goszczenie niezwykłej osobowości, a mianowicie Sekretarza Książnicy Pomorskiej, Pani Cecylii Judek. Podopieczni zawsze z entuzjazmem oczekują wizyty Gościa., gdyż bardzo sobie cenią tak profesjonalne wykłady i przekazywanie w sposób niezwykły bogatej wiedzy. Zawsze również a takie dni jest znakomita frekwencja. Pani Cecylia Judek, jest zdecydowanie cenionym przyjacielem Naszych Podopiecznych, już wielokrotnie gościła u Nas i zawsze w sposób niezwykle atrakcyjny, profesjonalny i klarowny przybliżała wszystkim zainteresowanym wiedzę o życiu i twórczości wybitnych polskich pisarzy i poetów Tym razem tematem przewodnim prelekcji była znana osobistość,a mianowicie Czesław Miłosz – poeta, prozaik, eseista i tłumacz. Jeden z największych poetów polskich, laureat nagrody Nobla w roku 1980 i wielu innych prestiżowych nagród literackich, tłumaczony na kilkanaście języków. Doktor honoris causa wielu uniwersytetów w USA i w Polsce, honorowy obywatel Litwy i miasta Krakowa. Czesław Miłosz należy – obok Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta – do panteonu polskich poetów XX-wiecznych. Najbardziej znana jest poezja Miłosza, ale zasłynął on także jako powieściopisarz (najbardziej znana powieść – zekranizowana przez Tadeusza Konwickiego „Dolina Issy”) oraz eseista (słynny na całym świecie „Zniewolony umysł”, „Ziemia Urlo”, „Rodzinna Europa”). Zasłynął także z tłumaczenia z języków oryginalnych wybranych ksiąg Biblii. Podopieczni i tym razem, z pełnym zaciekawieniem i zachwytem uczestniczyli w spotkaniu, a jadalnia Naszego Domu tego dnia wypełniona była do ostatniego miejsca, co niewątpliwie świadczy o ogromnym zainteresowaniu Seniorów twórczością literacką oraz historią Polski. Tuż po pełnym wrażeń wykładzie, Uczestnicy mogli zadawać pytania dotyczące przedstawionej tematyki, a autorka prelekcji z ogromną chęcią udzielała bardzo szczegółowych i obszernych odpowiedzi.Na jadalni wrzało od dyskusji, pytań i odpowiedzi. I tak spotkanie trwało aż do godzin popołudniowych. Podopieczni byli zachwyceni tak wspaniałym wykładem, na dowód wdzięczności podarowali Pani Cecylii Judek prezent wykonany w ramach zajęć terapeutycznych. Przyznajemy jednoznacznie, że kolejne już spotkanie literackie w naszym Domu było znakomite, jednocześnie pełne wrażeń, emocji i wzruszeń … Już dziś wiemy, że kolejna wizyta Pani Cecylii Judek odbędzie się w przyszłym miesiącu, a więc czekamy z niecierpliwością !