DPS Romera

Seniorzy, pamiętajcie: w razie zagrożenia Waszego bezpieczeństwa lub, gdy macie przeczucie, że ktoś zamierza Was oszukać, róbcie wszystko aby temu zapobiec i dzwońcie na numery: 997 – Policja lub 112 – numer alarmowy z telefonu komórkowego. Policja lansuje w swych materiałach promujących program „ Bezpieczny Senior” – hasło: „ Nigdy nie jest za późno, aby nauczyć się czegoś nowego”. Dnia 17.10.2014 r. Pani komisarz Katarzyna Legan po powitaniu jej i drugiego funkcjonariusza Policji Państwowej przez Pana Ryszarda Budzisza, Dyrektora Naszego Domu, opowiedziała zebranym seniorom o możliwych i stosowanych w sposób wielce wyrafinowany przez tzw. ludzi szarej strefy, czyli – oszustów: „sztuczkach” mających na celu wyłudzenie nawet ostatniego grosza od osób starszych. Jedną z nich jest oszustwo „ na wnuczka” ( wykorzystujące zaufanie babć i dziadków do potencjalnych wnuczków, gdy podający się za nich podli ludzie próbują przez telefon uzyskać „pomoc” finansową na rozmaite cele – przykładowo: ” babciu, zgubiłam stypendium studenckie, proszę przyślij mi szybko na konto, które tobie podam, lub daj koleżance, która przyjdzie w moim imieniu – tysiąc, albo dwa, czy też trzy tysiące złotych”). Nie wolno tak robić! Dziadkowie nie bądźcie naiwni. Wnuczek, czy też wnuczka, gdy mają prośbę powyższego typu( choć niech to będzie rzeczywiście ostateczność) powinni sami się do was zwrócić o pomoc. Poszczególne kryminogenne zdarzenia obrazowali odgrywając w odpowiednio steatralizowanych scenkach role osób oszukiwanych i oszustów – Magdalena Niżniowska ( terapeutka zajęciowa) i Przemysław Pawelec ( opiekun). Także na filmach prezentowanych przez pomocnika pani komisarz prezentowano działania prewencyjne w sytuacjach zagrożenia mienia i zdrowia osób starszych. Uwaga! Nie przeliczaj pieniędzy w demonstracyjny sposób. Pamiętaj! Skopiowanie przez oszusta karty płatniczej trwa kilka sekund. Nie udostępniaj nigdy swojej karty płatniczej osobom trzecim! Nigdy nie zapisuj nr PIN na karcie płatniczej lub w sposób niezaszyfrowany. I tak dalej. Itp. A na dodatek oszuści podający się za inkasentów zakładu energetycznego, gazowego i nawet, tego to nawet w największych imaginacjach zwykły człowiek sobie wyobrazić nie może – za funkcjonariuszy organów ścigania działają z wyrafinowaniem na szkodę seniorów i innych porządnych obywateli. Na zakończenie spotkania Mieszkańcom wręczono odpowiednie ulotki z poradami oraz paski odblaskowe, które uratowały wiele osób od wypadku w okresie jesiennych, szarych dni i nocy. Pani komisarz zapowiedziała kolejne spotkanie z seniorami mieszkającymi w Naszym Domu.

Szczecińska premiera spektaklu Plan Dżender, czyli Wielkie Bum, komedii – thrillera wystawiona została przez Teatr Empatia w Naszym Domu w dniu 16 października 2014 roku. Jak wspomnieliśmy uprzednio na stronie internetowej Domu prapremiera odbyła się na Przeglądzie Teatrów Amatorskich w Kamiennej Górze – 10.10. 2014 roku. Ale co w Domu, to w Domu – aktorzy: Henryka Szafranek, Maria Magdalena Wołoszczuk, Alicja Czuraba, Magdalena Niżniowska i reżyser oraz autor scenariusza Lech Galicki przyjęli, że tutaj występ musi być najlepszy, a poprzeczka pod każdym względem ustawiona najwyżej. I tak było. Pani Katarzyna Kałucka, Zastępca Dyrektora DPS ”DKiPZS” wypożyczyła na tę okazję piękną scenę, my ustawiliśmy znakomite reflektory profesjonalne-teatralne, scenografię i kostiumy wykonały specjalistki Terapii Zajęciowej: Helena Podlewska-Kulik, Helena Sawczyszyn, Magdalena Niżniowska i wszystko było przygotowane na tip top. Przed rozpoczęciem spektaklu Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu wygłosił przejmującą mowę wstępną, przypominając postać Pana Witolda Czarneckiego, aktora Teatru Empatia ( wspaniałe kreacje m.in. w Ławce Papkina), który niedawno zszedł ze sceny Teatru Życia. Wszyscy byli bardzo wzruszeni i w pozycji stojącej uczcili pamięć Drogiego nam Witolda minutą ciszy. Potem zaczął się spektakl. Przy „zamkniętej” kurtynie zabrzmiała przewijająca się przez całe przedstawienie muzyka Manciniego z filmu Różowa Pantera. O czym traktował spektakl wspomnieliśmy krótko pisząc o występie w Kamiennej Górze. Ważne, iż dał dużo radości, śmiechu szczerego i odprężenia wszystkim widzom, zaś aktorom poczucie spełnienia. Tym razem nie będziemy dużo pisać, aby na stronie mogło się znaleźć więcej zdjęć obrazujących w sposób znakomity i uzupełniających relację ze spektaklu. To była ważna premiera, dokumentująca i potwierdzająca fakt, że Teatr Empatia, wszyscy z nim związani okrzepli w artystycznej grze i zabawie, a przede wszystkim pracy nad tekstem i rolami, które przyszło im kreować. Życie jest teatrem, ale i teatr jest obrazem życia. I niech tak pozostanie.

Na Przegląd Teatrów Amatorskich nasza ekipa Teatru Empatia z przygotowanym do premierowego występu spektaklem Plan Dżender, czyli Wielkie Bum ( autorstwa i w reżyserii Lecha Galickiego) wyruszyła w składzie: Maria Magdalena Wołoszczuk odtwarzająca w przedstawieniu postać Toto Dżender, Henryka Szafranek, grająca Ciotkę Ąty, Alicja Czuraba wcielająca się na scenie w postać MonroU, Magdalena Niżniowska ( terapeutka zajęciowa, tu także inspicjentka) rozpoczynająca przedstawienie skradając się po angielsku przed „ zamkniętą „ kurtyną, w rytm przewijającej się przez cały występ melodii Manciniego z filmu Różowa Pantera, jako trzymający w dłoniach lupę tajemniczy mister Don Lupa, wprowadzający wiele zamieszania dżentelmen i na końcu zamykał listę obsady instruktor k=o, czuwający nad całością artystycznego przedsięwzięcia i kreujący postać niejakiego Kluzo (obowiązkowo z akcentem na o). Spektaklu teatralnego nie można opowiadać, należy go zobaczyć i wysłuchać dialogów i monologów, nad którymi aktorzy Teatru Empatia pracowali w trakcie prób wiele tygodni. Możemy tylko powiedzieć, że jest to komedia – dreszczowiec/ groteska. Miejsce akcji, to pokój w typowym, londyńskim mieszkaniu;: dwa stoły, a przede wszystkim lustro, radio i obraz – portret w stylu Picassowskiego kubizmu grają w przedstawieniu ważną rolę i niech to zostanie tajemnicą – jaką. Dialogi szaleńczo śmieszne. Happy End, chociaż nieco dwuznaczny. W Przeglądzie Teatrów Amatorskich wzięło udział czternaście zespołów aktorskich, także z Niemiec ( Korbach Weimar/ Frankenberg). Poziom przedstawień był różny jednak wspólnym mianownikiem wszystkich występujących była radość samospełnienia w spektaklach prezentowanych wymagającej publiczności i jurorom. Cóż, doceniono najwyższej próby jakość naszego spektaklu Plan Dżender, czyli Wielkie Bum przejawiającą się w niezwykle profesjonalnej grze aktorów Teatru Empatia („ zauważalny jest w państwa obsadzie aktorskiej niezwykły potencjał kreatywno-wykonawczy „– powiedział podczas po przeglądowych warsztatów jeden z krytyków teatralnych), sposobie przekazania przesłania niesionego przez każdą z postaci, oraz umiejętności wy emanowania pożądanego przez autora i reżysera spektaklu nastroju groteski, komedii, thrillera… Po występie wręczono nam dyplom oraz upominki. Był z nami Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu, tak jak w ubiegłym roku, gdy wystawialiśmy Ławkę Papkina, a to dla nas niezwykle istotna sytuacja, kiedy stajemy na scenie teatru w obecności naszego promotora we wszystkich sferach funkcjonowania „ komediantów” w DPS „ Dom Kombatanta I Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21-29 w Szczecinie. Opiekował się nami także Pan Stanisław Dłużak, Dyrektor DPS w Szarocinie, zaprzyjaźnionego z Naszym Domem. Dzięki Niemu zarejestrowano nasz spektakl kamerą wideo i wielokroć będziemy go oglądać w celach szkoleniowo – hedonistycznych. Zaraz po Przeglądzie ( 16.10.2014 r.) wystawimy Plan Dżender, czyli Wielkie Bum na scenie w Naszym Domu. Już nie możemy się doczekać. Niech żyją artyści. Niech żyje teatr. Teatr Empatia!!!

A więc napad – mówi aktorka Teatru Empatia w Naszym Domu i rozpoczyna się kolejna scena spektaklu Plan Dżender, czyli Wielkie Bum. To także jedna z wielu prób odbywających się w jadalni, a więc już nie czytanie tekstu przy stoliku, w świetlicy, tylko po kilku tygodniach wejście w przestrzeń sceniczną, szukanie i uczenie się skoordynowanych ze scenariuszem przemieszczeń osób wygłaszających swoje kwestie. A przecież już za dni parę (10. 10. 2014 r.) wystąpimy w na scenie podczas XVII Przeglądu Teatrów Amatorskich Osób Niepełnosprawnych w Kamiennej Górze i ponownie zaprezentujemy się premierowo w Naszym Domu – DPS„ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” ( 16.10.2014 r.) w światłach niedawno zakupionych reflektorów teatralnych. Zagra podstawowa obsada Teatru Empatia: Maria Magdalena Wołoszczuk, Henryka Szafranek, Alicja Czuraba, Magda Niżniowska – terapeutka zajęciowa, a spektakl według własnego scenariusza reżyseruje i gra w nim – instruktor kulturalno-oświatowy. Póki co brakuje nam bardzo naszego aktora od początku, niezwykle cenionego – Mieszkańca DPS, Pana Witolda Czarneckiego, który po chorobie poddaje się rehabilitacji, a mimo to od czasu do czasu widywany jest w miejscu prób i wypatruje sceny, tęskni za teatrem… Ma już zapewnioną rolę w kolejnym przedstawieniu. Mieszkańcy Naszego Domu grający w Teatrze Empatia pracują niezwykle wytrwale, dzień po dniu powtarzają te same kwestie, do znudzenia, czasami wszyscy mają po dziurki w nosie tych prób, bo im bliżej premiery, tym są one intensywniejsze, a reżyser sam spocony, daje „ aktorom w kość”, ale ci którzy brali udział w próbach wiedzą, że wszystko zrekompensuje udana, co tam, bardzo udana premiera! Ale nie ma co zapeszać, bo w teatrze funkcjonuje wiele przesądów. Najpopularniejszy i dziś jeszcze powszechny jest zakaz gwizdania w teatrze. Aktorzy boją się też bardzo pawich piór. Początek tego przesądu w Polsce wiąże się z Hanką Ordonówną. Znajomi kiedyś w jej garderobie zostawili pawie pióro, aktorka tak się wystraszyła, że oburzona opuściła teatr i więcej do niego nie wróciła, bojąc się pecha, jakie mogło na nią sprowadzić pawie pióro w tym teatrze. Nie można też w teatrze jeść pestek dyni i słonecznika. Przesąd ten ma kilka wyjaśnień. Według jednego z nich jedzenie pestek w teatrze grozi niepowodzeniem przedstawienia. Inni twierdzą, że sprowadza nędzę na teatr lub aktora, który pestki je. Wyjątkowe i charakterystyczne tylko dla aktorów polskich jest przydeptywanie scenariusza, kiedy ten upadnie. Na Kresach Wschodnich w Wilnie nie tylko należy przydepnąć scenariusz, ale na niego usiąść. Dokładnie nie wiadomo, co to oznacza. Dawniej jednak na nieudanie zagraną rolę mówiło się, że ją się „położyło”. Starsi aktorzy mówią do dziś, że trzeba przydepnąć, żeby roli nie położyć. Jest to najbardziej rozpowszechniony i trwały wśród aktorów przesąd. Wierzyć, nie wierzyć, nie zaszkodzi przestrzegać tego co wielcy aktorzy zawsze uznawali za prawdziwe. Tym bardziej, że my terminujemy w teatrze jako aktorzy – amatorzy z profesjonalnym zacięciem. W czwartek , drugiego października odwiedził nas podczas próby Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu. Będzie także z nami na Przeglądzie Teatrów Amatorskich. Podobnie – Pani Małgorzata Kruszyńska – Kryszak, Kierownik Działu Opiekuńczo- Terapeutycznego. I to zdarzenie, tę konfigurację astrologiczno – sceniczną aktorzy Teatru Empatia przyjmują za dobry znak przed premierą.