W Naszym Domu apel w drugą rocznicę Katastrofy Smoleńskiej oraz złożenie kwiatów pod Krzyżem Katyńskim

Katastrofa polskiego samolotu wojskowego w Smoleńsku, to katastrofa lotnicza, do której doszło w Smoleńsku dnia 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41:06 czasu środkowoeuropejskiego (10:41:06 ). Zginęło w niej 96 osób: prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, duchowni, przedstawiciele ministerstw, instytucji państwowych, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu. Była to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii lotnictwa polskiego  i największa pod względem liczby ofiar katastrofa w dziejach Sił Powietrznych RP. Katastrofy nie przeżyła żadna z osób obecnych na pokładzie.10 kwietnia 2012 roku w Naszym Domu odbył się uroczysty apel związany z Drugą Rocznicą Katastrofy Smoleńskiej. W sali stołówki program poetycko-muzyczny ułożony przez terapeutkę zajęciową, Annę Pacholczak i instruktora kulturalno – oświatowego, Lecha Galickiego przedstawiły: Maria Magdalena Wołoszczuk, Anna Karasińska, Mirosława Nasarzewska, Maria Kawałkowska, Katarzyna Duda. Mówiono przejmujące wiersze :„ Modlitwa za nich”, „Smoleńskie pole”, „Stratosferyczni”, „Motyle 10 kwietnia 2010”. Słowo przeplatane było piosenkami w odpowiednim nastroju: „Zegarmistrz Światła”, „Schody do nieba”, „Barka”…Pamięć ofiar katastrofy wykonawcy i zebrani uczcili chwilą ciszy. Na zakończenie Apelu przejmującą dramatyzmem i prawdą bólu zdarzenia smoleńskiego mowę wygłosił Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS” Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21-29 w Szczecinie. Potem delegacja Mieszkańców Domu z Panem Dyrektorem na czele pojechała na Cmentarz Centralny, gdzie złożono wiązankę pięknych kwiatów pod pomnikiem Krzyża Katyńskiego. Tak zakończył się 10 .04.2012 – dzień wspomnienia o traumie polskiej i narodowej refleksji w Naszym Domu.