Dawne lata to pojęcie względne. Albert Einstein się kłania ze swoją teorią względności ( e = mc2). Dla Naszych Mieszkańców dotyczy to zupełnie innego okresu czasu, a dla uczennic Liceum Salezjańskiego przy ulicy Ku Słońcu wspomnienia dotykają lat bliższej sfery ziemskiego bytowania. No, chyba, że sprawdziłaby się teoria ugięcia czasu, wówczas można wędrować nie zważając na upływ lat. Póki co uczennice Liceum Salezjańskiego zaproponowały widzom – Mieszkańcom Domu Powrót do nie tak bardzo odległych lat. Wykonywane przez maturzystki piosenki pochodziły przede wszystkim z repertuaru zespołów polskiego mocnego uderzenia: Czerwone Gitary, Anawa i Marka Grechuty oraz innych tuzów rodzimego big beatu z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Pierwsza piosenka, to Dozwolone od lat osiemnastu ( Czerwone Gitary), zaraz potem słynny przebój ( Nie dokazuj miła nie dokazuj) – a widownia spełniała wszystkie wymogi wiekowe dorosłych słuchaczy – świadków historii, także polskiej muzyki rozrywkowej. Śpiewąjące panienki wręczyły dojrzałym wiekiem i doświadczeniem życiowym Mieszkankom piękne tulipany ( już niedługo świętować będziemy Dzień Kobiet – Ósmego Marca!).
Proponowały także wspólne śpiewanie piosenek z Domową publicznością. I tak też się działo. Kompletny i rozśpiewany miting międzypokoleniowy w Naszym Domu, pojednanie na pięciolinii: Mieszańcy DPS– maturzystki A. D. 2013. Dziewczęta otrzymały od Pani Dyrektor, Izabeli Piskorz dyplom dziękczynny oraz piękny podarunek ( ogromnego kurczaka wielkanocnego) wykonany w pracowni terapii zajęciowej prowadzonej przez Panią instruktor, Annę Pacholczak. Radość, oczywiście w pełni międzypokoleniowa, przeniknęła atmosferę Domu.
