Apel rozpoczął hymn państwowy RP. Pani Dyrektor, Katarzyna Kałucka w krótkim słowie wstępnym zwrócila się do zebranych o refleksyjne objęcie tragicznego zdarzenia przez wykonawców i zebraną społeczność Naszego Domu. Z historycznego punktu widzenia Katastrofę Smoleńską omówił L.G/instruktor kulturalno – oświatowy. Katastrofa polskiego samolotu rządowego( Tu – 154M nr 101) w Smoleńsku ( Katastrofa Smoleńska) – katastrofa lotnicza, do której doszło w Smoleńsku w sobotę, 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41:06 czasu środkowoeuropejskiego (CEST) (10:41:06 czasu moskiewskiego. Zginęło w niej 96 osób: prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, szefowie instytucji państwowych, duchowni, przedstawiciele ministerstw, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu. Była to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii lotnictwa polskiego i największa pod względem liczby ofiar katastrofa w dziejach Sił Powietrznych RP. Katastrofy nie przeżyła żadna z osób obecnych na pokładzie. Wykonawcy części artystycznej Apelu niezwykle solidnie i poczuciem rocznicowej wagi chwili przygotowali się do swego występu. Pan Witold Czarnecki w sposób przejmujący powiedział wiersz:” Polska”.
Pani Alicja Czuraba przedstawiła poezję” Ofiarom Smoleńska”. Kolejny wykonawca, Pan Waldemar Żyszkiewicz znakomicie zinterpretował wiersz” Stratosferyczni” wkładając w jego odtworzenie moc własnego wzruszenia. Potem instruktor k-o akompaniując sobie na gitarze elektrycznej zaśpiewał piosenkę – wspaniały standard Czeslawa Niemena”: Dziwny jest ten świat”. Następnie sonety smoleńskie przeczytane przez Pana Witolda Czarneckiego. I jeszcze wiersz”Modlitwa za Nich” – ( perfekcyjna wykonawczyni: Maria Magdalena Wołoszczuk – prowadząca konferansjerkę w trakcie Apelu) oraz bardzo poprawne wykonanie przez Pana Przemysława Kuduka wiersza „Golgota”. Pani Magdalena Niżniowska wzorcowo zinterpretowała poezję „Kochani i niezapomniani”. W sposób wyśmienity wiersz Adama Asnyka powiedziała Pani Katarzyna Duda. Na zakończenie piosenka „ Modlitwa o wschodzie słońca „ Jacka Kaczmarskiego w wykonaniu K. Dudy, M. Niżniowskiej i instruktora kulturalno – oświatowego. To był dla widzów, wszystkich zebranych i wykonawców niezwykle poruszający, przepełniony głęboką refleksją Apel w Trzecią Rocznicę Katastrofy Smoleński
