Kategoria: Aktualności

17 października  br. w Naszym Domu świętowaliśmy Dzień Seniora. Nasz Dom, to DPS „ Dom Kombatanta  i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” , który mieści się przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 i w związku z tym, że Mieszkańcami Naszego Domu są Seniorzy – obchodzenie tego  święta jest zawsze uroczyste, radosne i  odpowiednio do okoliczności: huczne. Przybyły do nas  grupy mieszkańców z Dziennego Domu Pomocy Społecznej ( ul . Łukasiewicza) z Panią Kierownik Małgorzatą Wróblewską oraz z  Dziennego Domu Pomocy Społecznej (ul. Potulicka ) z Panią Kierownik    Małgorzatą  Jasińską. Oficjalne obchody rozpoczęły się, gdy Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu wygłosił inaugurujące Święto przemówienie sławiące Seniorki i Seniorów i  obfitujące w serdeczne życzenia.  Dzień Seniora obchodzony jest  na poziomie globalnym i lokalnym: 1 października jako Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, 20 listopada jako Ogólnopolski Dzień Seniora oraz 20 października jako Europejski Dzień Seniora. Wszystkie daty mają jednak wspólny cel – kształtować społeczne postrzeganie osób starszych oraz podejmować wszelkie działania mające na celu zapewnienie im godnego życia. Do najważniejszych zadań należy więc walka z wykluczeniem osób w podeszłym wieku, ułatwienie dostępu do opieki medycznej, a także do pełnego życia kulturalnego i społecznego. Obchody zwiastują też nieuchronną rewolucję demograficzną . Obecnie na świecie żyje około 600 milionów osób powyżej 60. roku życia. Szacuje się, że w 2050 roku liczba ta wyniesie 2 miliardy. Znakomita większość z nich zamieszkiwać będzie kraje rozwijające się. Starsi ludzi będą zatem pełnić jeszcze większą rolę wychowawczą, a ponadto będą musieli liczyć się z późniejszym odejściem na emeryturę. Dlatego coraz częściej organizowane są rozmaite formy aktywizacji osób w podeszłym wieku: warsztaty, szkolenia, kursy czy koła zainteresowań. Takie inicjatywy na poziomie lokalnym pomagają seniorom nie tylko się rozwijać, ale również przeżywać drugą młodość. Stąd  u nas  przywiązywanie tak dużej wagi do  honorowania  i motywowania Seniorów  w dniu ich święta. Po przemówieniu  Pana  Dyrektora,   dla podniesienia  ogólnego poziomu zadowolenia wystąpili w  dających  dobru humor i wytchnienie scenkach słowno – muzycznych pracownicy Naszego Domu oraz DDPS ( ul.Łukasiewicza). Było wiele śmiechu  i radości. W dalszej kolejności  Pan Dyrektor  Ryszard Budzisz oraz Jego Zastępca, Pani Katarzyna Kałucka oraz koordynatorzy poszczególnych Segmentów  wręczyli wyróżnionym Mieszkańcom dyplomy uznania oraz upominki.  I  po  skonsumowaniu pysznych potraw rozpoczął się bal przy muzyce mechanicznej. Oj, działo się. Ale to najlepiej można zobaczyć i ocenić patrząc na zdjęcia wykonane w Dniu Seniora w Naszym Domu. Szanujmy Seniorki! Szanujmy Seniorów! W Ich Święto i każdego dnia.

W dniach 4 i 5 października br. w Centrum Kultury w Kamiennej Górze odbył się kolejny, XVI Przegląd Teatrów Amatorskich Domów Pomocy Społecznej. Licznie zgromadzonych gości powitali: miejscowy starosta, Ewa Kocemba oraz organizator     i pomysłodawca tej imprezy, dyrektor DPS w Szarocinie, Stanisław Dłużak. Na scenie Centrum Kultury zaprezentowały się grupy artystów z Długopola Zdroju, Jaskulina, Kamiennej Góry, Legnickiego Pola, Legnicy, Międzyrzecza, Miłkowa, Opolna Zdroju, Podzamka, Szarocina, Szczecina, Zgorzelca oraz niemieckich Korbach i Weimaru. Jury w sposób szczególny wyróżniło przedstawienie "Ławka Papkina" napisane i wyreżyserowane przez Lecha Galickiego, wyśmienicie zagrane przez seniorów z Grupy Teatralnej "Empatia" z Domu Pomocy Społecznej” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczącego się w naszym mieście przy ulicy Eugeniusza Romera 21 -29. Podczas konsultacji dla opiekunów grup artystycznych gremium profesjonalnych  teatrologów wyraziło podziw dla wysokiego poziomu wykonawczego aktorów – amatorów, mieszkańców DPS – u  przy Romera: Alicji Czuraby, Marii Magdaleny Wołoszczuk, Henryki Szafranek i  szczególnie – rewelacyjnego  w swej roli  Parapapkina  – liczącego ponad dziewięćdziesiąt wiosen  – Witolda Czarneckiego. A to drodzy czytelnicy i widzowie talent samorodny wszystkich aktorów i wiele, wiele pracy podczas prób upojnych i znojnych. Kolejne sceny spektaklu przedstawiają bohaterów refleksyjnej, ale ujętej w ramy groteski opowieści o kondycji człowieka w różnym wieku, w rozmaitych sytuacjach życiowych, w atmosferze magicznej ( bo jakie to życie nasze jest?), z Ławką Papkina w centrum zdarzeń. Na niej to przysiadają i konwersują pod bacznym okiem diabolicznego Wolanda: Parapapkin     ( Witold Czarnecki), Klara – Lekkich Obyczajów Kobieta        ( Maria Magdalena Wołoszczuk), Romek ( Witold Czarnecki), Julka ( Henryka Szafranek) oraz Cyberlalka ( Alicja Czuraba).  Oto fragment scenariusza ożywionego przez aktorów, w tej kwestii – Parapapkina: "Pst! O czym to miał? Drapię się w ucho. Tak, rzec to miałem, że w gębie sucho. Nie? No to o czym? W głowie posucha. Już wiem. O lesie. Niech panna słucha. Idę przez las. Na honor mój nastawa zbój. Też mu chodziło o złote dutki. Ja trzask i prask. Już on malutki. Uciekał aż się za nim kurzyło. Tak to się jemu ze mną zdarzyło. Nie wiedział kto zacz obił mu skórę. Stałem, milczałem. Złotą mam naturę. Odesłałem parobków. Wielka mi mecyja. Pan nie chodzi sam w las. Taka historyja". A w innej scenie Cyberlalka rzecze: "W mej  współczesnej cyberduszy, ot pękła sprężyna. Serce moje stanęło. Namiętność wygasła. Taka już jestem z nosem na kwintę. I taka moja mina. Cybertechnicy, na części zamienne, wyłupią me nie naruszone tajniki ciała. Zmagazynują. Innej wmontują. By w telenoweli zagrała". Brawa, brawa, brawa! Aktorzy Grupy Teatralnej „ Empatia”  byli niezwykle szczęśliwi z docenienia przez Jury i publiczność ich występu. W listopadzie spektakl powtórzą w DPS – ie przy Romera. W planach, w zależności od zaproszeń – występy w innych DPS – ach i placówkach , zaś w czytaniu i następnie próbach niedługo, za chwilę – nowa, bardzo interesująca sztuka. Pan Dyrektor Ryszard Budzisz, prowadzący DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”zewsząd zbierał gratulacje dla swych podopiecznych, a warto wspomnieć, że w listopadzie 2013 roku DPS przy Romera będzie uroczyście świętować trzydzieści lat swego istnienia. Czas łączy się z ważnymi wydarzeniami. Bo przecież:” życie jest teatrem”.

Tego dnia deszcz wisiał w powietrzu i  było niezbyt ciepło. Cóż, nadchodzi koniec lata. Mieszkańcy   zasiedli przy suto zastawionych stołach ustawionych  przed Naszym Domem. A na dodatek ich nastrój pozytywnie wpływały elementy dekoracyjne: wieniec dożynkowy, cukinie, kabaczki, pomidory, jarzębinowe stroiki…Pięknie było dookoła ale także refleksyjnie, bo tak niedawno  w tym samym miejscu paliliśmy Marzannę na pożegnanie zimy, a teraz jesień puka do drzwi. Pan Ryszard Budzisz, dyrektor Naszego Domu powitał serdecznie wszystkich zebranych i  życzył im najlepszej zabawy oraz wiele dobrego humoru i  świetnych wzajemnych relacji. Dla muzycznych moderatorów: Pana Przemka Kuduka, który rewelacyjnie „ diskdżokejował” biesiadnymi i discopolowymi hitami oraz kaowca – „gitarzysty elektrycznego”, do którego dołączali  śpiewający Mieszkańcy i pracownicy, przygotowano pięknie przystrojone stanowisko. Były śpiewy i tańce, radosne, wręcz  artystyczne, co w sposób znamienity wzmacniało poczucie wspólnoty. A przecież to prawdziwy skarb w tak licznej społeczności. Brzmiały ważkie słowa piosenki:” Znikną spory, znikną wszystkie waśnie, gdy siądziemy wszyscy wraz, będzie prościej, będzie jaśniej, gdy zaśpiewa każdy z nas”. I tak prawie do godziny piętnastej trwało „grillowe” spotkanie na pożegnanie lata. Wesoło było i pogoda dopisała. Teraz – jesień, potem – zima i wiosna zawita. Tak rok po roku. I znowu Mieszkańcy zaśpiewają:” Lato. Lato, lato czeka (…)”. Taka kolej rzeczy.

 Wśród licznych rodzajów ćwiczeń wchodzących w zakres wychowania fizycznego,  na pierwsze miejsce wysuwają się gry i zabawy ruchowe. Przyczynia się do tego wielka ich różnorodność, łatwość organizowania, oraz duże zainteresowanie nimi Seniorów. Z  punktu widzenia zabawy,  gry ruchowe pełnią przede wszystkim rolę bodźca fizycznego, oddziaływującego na fizyczną stronę osobowości człowieka. Równocześnie daje możliwość oddziaływania na psychikę i umysłową stronę osobowości bawiącego się i sprzyjają nerwowemu odprężeniu i czynnemu wypoczynkowi.  Wszechstronnie oddziałują na ustrój przyczyniając się do podnoszenia jego wydolności oraz wszechstronnej sprawności fizycznej. W toku zabaw i gier ruchowych podnosi się wydolność wielu układów i narządów, zwłaszcza układu ruchowego, krążenia, oddychania i przemiany materii. Mając to na uwadze w Naszym Domu, w zależności od warunków atmosferycznych: na świeżym powietrzu lub w jadalni bardzo często organizowane są, zwykle przez grono naszych znakomitych rehabilitantów: Katarzynę Dudę, Jagodę Kabat, Dorotę Rekść, Przemysława Kuduka – gry i zabawy ruchowe.  Tym razem: zawody sportowe „ Rzut do celu” rozgrywane przed Domem. Startowały drużyny pięcioosobowe z każdego segmentu: A, B i C. Bawiono się w następujący, sportowy sposób: na ziemi narysowano tarczę z wyszczególnioną punktacją. Poszczególne ekipy Mieszkańców – zawodników  podchodziły do linii, a następnie każdy uczestnik starał się zdobyć maksymalną ilość punktów rzucając do celu. Co ciekawe w zawodach wykorzystywano: woreczki, puste butelki, toczono piłki lekarskie i plastikowe. Kto wygrał w tych zawodach? Wszyscy biorący w nich udział. Ich organizmy w sferze psychicznej i fizycznej, a także zaspokojona została zawsze wielka potrzeba spotkań towarzyskich. A organizatorzy zawodów  i  jednocześnie  prowadzący gry ruchowe? Maja wielką, zdrową  satysfakcję i poczucie spełnienia w swym fachu.

2 września 2013 roku o godzinie 10.30  w Jadalni DPS „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 odbyła się uroczysta Akademia w 74. rocznicę napadu Niemiec na Polskę – 1 września 1939 roku o godzinie 4.45, a  tym samym wybuchła Druga Wojna Światowa, jedno z najbardziej dramatycznych zdarzeń w historii ludzkości, podczas którego w imię totalitarnych  celów oraz nieludzkich ideologii  łamano wszelkie prawa i normy obowiązujące cywilizowane  społeczeństwa. Polska w czasie II wojny światowej poniosła największe straty biologiczne (na każdy tysiąc mieszkańców straciła 220 osób) i materialne. Według materiałów przedstawionych na Międzynarodowej Konferencji Reparacyjnej w Paryżu w roku 1946, straty rzeczowe w Polsce wyniosły odpowiednio 16,9 mld dolarów, w Jugosławii — 9,1 mld dolarów. 2/5 dóbr kulturalnych Polski zostało całkowicie zniszczonych.  Pod naciskiem mocarstw Polska musiała również odstąpić Związkowi Radzieckiemu 48% swojego terytorium, tracąc na wschodzie około 178 000 km². Większość powstałych strat była skutkiem okupacji niemieckiej za drugą część strat odpowiedzialne było ZSRR. Polacy wnieśli istotny wkład w czasie II wojny światowej w walce przeciw nazistowskiej Rzeszy walcząc na lądzie, morzu i w powietrzu. Brali udział w wielu ważnych kampaniach na europejskim teatrze działań wojennych jak kampania wrześniowa, bitwa o Francję, kampania norweska, bitwa o Anglię, lądowanie w Normandii, operacja Overlord, operacja wiślańsko-odrzańska, bitwa o Berlin i wielu innych. Zdaniem niektórych autorów (pomijających jednak armię Francji i pozaeuropejskie teatry działań), polskie siły zbrojne zaangażowane w II wojnie światowej w walkę przeciw nazistom stanowiły czwartą co do wielkości armię aliancką w Europie. I o tych faktach, często zapomnianych lub pomijanych w publikacjach książkowych, prasie, czy filmach na całym świecie, winni przypominać („ Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy(…)”)  żyjący w takich jak Nasz Dom  przy Romera – świadkowie historii. I tak się dzieje. Apel rozpoczęło krótkie przemówienie wprowadzające Pani Katarzyny Kałuckiej, zastępcy Dyrektora DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”. Potem wszyscy zebrani  odśpiewali  Polski Hymn Narodowy. Następnie konferansjerka, Pani Maria Magdalena Wołoszczuk zapowiadała kolejne punkty programu: wprowadzenie historyczne, piosenkę „ Serce w plecaku” w wykonaniu Mieszkańców – Grupy, która brała ostatnio udział w IX Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Bornem Sulinowie, Informacje z Archiwum Wojny 1939 r., następnie wiersz „ Słońce września” wykonany przez Pana Witolda Czarneckiego, kolejne pieśni żołnierskie, poezję „ Pieśń o żołnierzach  z Westerplatte”  w interpretacji Pani Alicji Czuraby…Pani Danuta Krawczyk zaśpiewała o tym jak” Dnia pierwszego września, roku pamiętnego, wróg napadł na Polskę, z kraju sąsiedniego”. Zaraz potem  wiersz „ Nic wiecej” powiedziany przez Panią Marię Kawałkowską, poezja ” Przypowieść” w wykonaniu Pana Kazimierza  Karchuta, nadto domowa grupa wokalna zaśpiewała piosenki:” Gdy byłem chłopcem chciałem być żołnierzem” oraz „ Szli na zachód osadnicy”. I tak w Naszym Domu wspomnieliśmy i przypomnieliśmy, wiele osób ze łzami w oczach,  czas wojny, czas apokalipsy i hekatomby, o której Polacy w nadziei na swą  bezpieczną  przyszłość  zapomnieć nie mogą.

30 sierpnia bieżącego roku w Kawiarence Naszego Domu, w ramach cyklu spotkań” Gość w Domu”, o godzinie 14.00 rozpoczęła się  znakomita prelekcja Pani Cecylii Judek ( sekretarz naukowy Książnicy Pomorskiej w Szczecinie) poświęcona życiu i twórczości uznanej polskiej poetki i dramatopisarki, Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej. Urodziła się ona 24 listopada 1891 w Krakowie. Przyjaźniła się m.in. z poetami tworzącymi grupę Skamander oraz z Witkacym. Pochodziła z artystycznej rodziny. Jej ojciec, Wojciech Kossak, dziadek i starszy brat byli malarzami, młodsza siostra, Magdalena Samozwaniec, pisarką satyryczną. Poetka odebrała staranną edukację domową w dziedzinach przyrodoznawstwa, filozofii oraz literatury. Trzykrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwszy mąż, Wacław Brzozowski, był oficerem armii austriackiej. Po unieważnieniu małżeństwa Maria poślubiła Jana Pawlikowskiego, a następnie Stefana Jasnorzewskiego, oficera lotnictwa, z którym zamieszkała we Francji, później zaś w Anglii. Przez całe życie chorowita, zmarła na nowotwór 9 lipca 1945 w Manchesterze. Debiutowała w 1922 tomikiem wierszy Niebieskie migdały. W jej tekstach pojawiają się tematy kobiecego doświadczenia świata, zmysłowości i erotyki. Jej utwory często opisuje się jako należące do nurtu feministycznego. Na spotkanie przybyło około trzydziestu Mieszkańców Naszego Domu. Kawiarenka była wypełniona do ostatniego miejsca, co świadczy o wielkim zainteresowaniu Seniorów twórczością literacką, a także życiorysami artystów. To wielka radość dla Kierownictwa  oraz animatora kultury DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczącego się przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie, iż w sytuacji gdy szczególnie wśród juniorów w Polsce spada czytelnictwo i zainteresowanie literaturą – przebywający u nas Seniorzy dają  im przykład mądrego korzystania z dóbr kultury i ma to głęboki sens wychowawczy. Ilustrowany slajdami wykład Pani Cecylii Judek był doprawdy znakomity. Mieszkańcy, po jego zakończeniu, zadawali wiele interesujących pytań, a prelegentka zachęcała słuchaczy do pisania własnych wspomnień i przekazywania ich do Książnicy Pomorskiej w ramach konkursu „ Dzieje szczecińskich rodzin”. Spotkanie literackie w Naszym Domu było bardziej niż niezwykle udane. Przygotowujemy kolejne.

Agroturystyka to rodzaj turystyki wiejskiej, znanej w Polsce od dawna jako wczasy pod gruszą. Jest to forma wypoczynku u rolnika, w funkcjonującym gospodarstwie rolnym, gdzie można mieszkać, jadać wspólne posiłki z gospodarzami, uczestniczyć w wielu pracach polowych, obserwować jak na co dzień wygląda hodowla zwierząt i produkcja roślinna oraz zwyczajnie: cieszyć się z pobytu na łonie natury w czasach, gdy od środowiska naturalnego dzielą nas betonowe ściany. Relaks, relaks i jeszcze raz relaks. Gospodarstwo Agroturystyczne Smętowice znajduje się niedaleko Szczecina, na trasie pomiędzy Przecławiem, a Kołbaskowem.  Można  tu  spotkać  egzotyczne zwierzęta m.in. strusie, alpaki, krowę zebu, kangury, kozy, kucyka, osła, bażanty ( uszaki, złocisty, srebrny), pawie oraz wszelkiego rodzaju drób.  Już samo oglądanie  tych stworzeń oraz  ich  zachowań, to wielka atrakcja. 23 sierpnia br. Mieszkańcy z Segmentu B w Naszym Domu pojechali do agroturystycznego  eldorado w Smętowicach. W zapewnieniu ich sprawnego przewozu  pomoc i życzliwość wykazał Miejski  Ośrodek Pomocy  Rodzinie w Szczecinie. Na  czele” wycieczki integracyjnej” stała Pani Agnieszka Nowacka,  kierownik  Segmentu B  oraz Pani Magdalena Niżniowska, instruktor zajęciowej. Z niespodziewana wizytą  do   radośnie integrujących się Mieszkańców i  pilnujących prawidłowego przebiegu spotkania pracowników Naszego Domu przybyli: Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Domu Pomocy Społecznej” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskej”, Pani Katarzyna Kałucka, zastępca Pana Dyrektora  oraz Pani Jolanta Matysiak, kierownik Segmentu C W Naszym Domu. Atmosfera Spotkania  Integracyjnego była wspaniała. Grano w rozmaite gry zręcznościowe ( golf), osoby niepełnosprawne rywalizowały w jeździe na wózkach inwalidzkich, rozmawiano, śmiano się, a  dzięki temu ( śmiech to zdrowie) dotleniano organizmy wiejskim powietrzem. Było wspaniale. Pełna integracja  w agroturystycznych „ okolicznościach przyrody.”. Wystarczy spojrzeć na zdjęcia.

Szczególnym Rozkazem nr 09/13 generał Jednostki Pomocy Społecznej w Bornem Sulinowie wraz z pułkiem Mieszkańców oraz Generał Stowarzyszenia „ Wyprzedzić Czas” nakazał stawić się żołnierzom wraz z generałem Naszego Domu do wzięcia udziału w wyżej wymienionym Festiwalu Piosenki Żołnierskiej. W taki oto niezwykle oryginalny sposób Dyrekcja i Mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej mieszczącego się w Szczecinie przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 zostali wezwani/zaproszeni do stanięcia w wojskowo – piosenkarskie – festiwalowe szranki. Po licznych próbach ( oczywiście w warunkach poligonowych ) do boju wyruszył reprezentacyjny zespół wokalny Naszego Domu w składzie: Pani Danuta Krawczyk, Pani Franciszka Balczerowska, Pani Stanisława Fader, Pani Alicja Czuraba  oraz Pani Aniela Wiśniewska pod batutą    i przy akompaniamencie gitarowym (git. elektryczna Fender),porucznika rezerwy L. Galickiego – instruktora k – o.  Nasza wokalna grupa muzyczno –  uderzeniowa wyruszyła na Festiwal z następującym arsenałem piosenkarskim: „ Gdy byłem chłopcem chciałem być żołnierzem”, „Serce w plecaku”, „Przybyli  ułani”, „ Szli na Zachód osadnicy”, „ Przyjedz mamo na przysięgę”. Na czele ekspedycji festiwalowej stała Pani Katarzyna Kałucka, zastępca Dyrektora Naszego Domu. W ogólnopolskim Festiwalu brały udział reprezentacje DPS – ów m. in. z Darskowa, Międzyrzecza, Gdańska, Jaromina, Rokitna, Piły, Śniatowa, Turowa, Pelpina itd. Należy złożyć meldunek, że wszyscy uczestnicy    i widzowie festiwalowi mieli wielką przyjemność wysłuchania i zobaczenia  godzinnego recitalu gwiazdy polskiej piosenki, Jerzego Połomskiego. Z w pełni wojskowym obiektywizmem trzeba także zameldować, iż grupa wokalno – uderzeniowa reprezentująca Nasz Dom dała popis celnego i  porażającego artystycznym urokiem występu, co spotkało się z burzliwą reakcją ( brawa, brawa, brawa) festiwalowych widzów i jurorów. Wielce prestiżowe nagrody wręczała  Pani  Krystyna Berdyńska, Dyrektor DPS – u  w  Bornem Sulinowie.Do Szczecina wróciliśmy z tarczą. Byliśmy, zaśpiewaliśmy, zwyciężyliśmy własne słabości, tremy i trudy podróży. Baczność! Spocznij! Do następnego festiwalu marsz!

Integracja społeczna, to  termin w socjologii i innych naukach społecznych oznaczający w ogólności proces włączania (się) do zasadniczej części społeczeństwa różnorodnych, zwykle mniejszościowych grup społecznych i w konsekwencji uzyskanie możliwości, praw i usług dotychczas dostępnych tylko dla większości. Jest to jednocześnie zjawisko pełne sprzeczności, gdyż wymaga akceptacji obu stron, co nie jest sprawą oczywistą, gdyż może oznaczać konieczność wyrzeczenia się przez jedna lub obie strony pełni lub części swojej tożsamości rozumianej jako role społeczne, wartości, normy, zwyczaje, tradycja, prawo, światopogląd, nawet język. Tak wiec w sytuacji takiej jak ta mająca miejsce w Naszym Domu, w którym mieszkają osoby pochodzące z różnych środowisk, wychowane w odmiennych  sferach kulturowych i posiadające rozmaite przyzwyczajenia, czy też nawyki wywodzące się często z hermetycznych społeczności,  wszelkie działania integracyjne maja głęboki sens, a docelowo – scalenie grupy ludzkiej w przyjazne sobie gremium. W dniu 20 sierpnia 2013 roku mieszkańcy Segmentów C1  i C2 brali udział w wyjeździe integracyjnym do pięknie usytuowanego parku przy ulicy Przygodnej. Ów  park  na Gumieńcach funkcjonuje już od roku, jednak jest wciąż mało znany wśród mieszkańców Szczecina. To świetne miejsce na aktywny wypoczynek – dla dorosłych oraz dzieci. Można tam dotrzeć od strony jeziorka Słoneczne, jak i od strony ulicy Ku Słońcu. Niewiele osób wie, że park przy ulicy Przygodnej zakwalifikował się do konkursu na najlepszą przestrzeń publiczną województwa zachodniopomorskiego. W ramach integracji zorganizowano zawody dla osób sprawnych i niepełnosprawnych ( na wózkach). Rysowano kredą na tablicy rozmaite, tematyczne obrazy, konkurowano w różnych dyscyplinach sportowo – zabawowych…Było doprawdy znakomicie. Po wysiłku fizycznym przyszedł czas na poczęstunek: kawa, herbata, ciasto, smalec ze skwarkami, chleb, ogórek, zupa neapolitańska. Trzeba nadmienić, że w procesie integracji Mieszkańców na miejscu wspierali: Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu oraz opiekunowie Segmentów C1 i C2.

14 sierpnia 2013 kierownictwo Naszego Domu zorganizowało Mieszkańcom niezwykłą frajdę. Wyjazd ( godzina 9.00) do nadmorskiego Pustkowa, to prawdziwie wypoczynkowa oraz integracyjna atrakcja. Warto dodać, że jest to  nadmorska miejscowość wypoczynkowa z kąpieliskiem morskim w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Rewal. Położona nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Szczecińskim. W Pustkowie znajduje się wiele ośrodków wczasowych i wypoczynkowych, kwater prywatnych, domków campingowych i pól namiotowych. Przebiega także Szlak Nadmorski im. Czesława Piskorskiego. Znajduje się tu replika Krzyża z Giewontu. Ponad 20-metrowy żelazny krzyż ustawiono 14 maja 2007 roku, a poświęcony został 26 maja 2007 roku. W Pustkowie znajdują się 3 pomniki przyrody uznane w 2003 roku. Pierwszy to dąb szypułkowy o wysokości 21 m przy drodze do Dreżewa (w oddziale 502t Nadleśnictwa Gryfice). Kolejne to dwa wiązy szypułkowe o wysokości 26 m na terenie zieleni parkowej. Można powiedzieć – w nadmorski raj. Przyjechał razem z Mieszkańcami Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu, Pani Izabela Piskorz, kierownik oraz opiekunowie poszczególnych segmentów. Gdy Mieszkańcy nasycili się wspaniałymi widokami, zamoczyli nogi w morskiej wodzie,  nabrali w płuca zdrowego powietrza, doświadczyli w praktyce prawdziwości powiedzenia, że „ ruch to zdrowie”, zaproszono ich do stołów i podano: kawę, herbatę, kurczaki pieczone, kanapki i drożdżówki. W drogę powrotną do Naszego Domu przy Romera wyruszono po godzinie 14.00.