Kategoria: Aktualności

Jesteśmy rozśpiewanym Domem. Opinia ta jest obiektywna i pochodzi z radiowego programu o naszych wykonawcach domowych z Grupy Wokalnej Sing – Sing i Ewki O. Potwierdza to także wiosenno – letnie, stałe śpiewanie Mieszkańców na Zielonym Placyku przed Naszym Domem. Muzyka jest niezwykłym zjawiskiem.  Nie tylko daje nam ukojenie i dostarcza rozrywki. Jest czymś więcej. Można poznać człowieka po muzyce, jakiej słucha. Tak napisał Paulo Coelho  w swej powieści  Czarownica z Portobello. I ma rację. Mieszkańcy zebrali się o godzinie 10.30  w Domowej Jadalni, nie tylko po to aby słuchać, lecz przede wszystkim aby brać żywy udział w śpiewaniu. Spotkanie rozpoczął Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Domu. Mówił, iż niezwykle cieszy go fakt, iż muzykoterapia jest bardzo lubiana w Naszym Domu, a przy tym, że już samo spotkanie się w jednym miejscu tylu osób jest niezwykle pozytywnym  zdarzeniem towarzyskim. Dobrze oddziałującym na społeczność Domu. Pan Dyrektor życzył wszystkim, Mieszkańcom, ale  także koordynatorom Segmentów i opiekunom dobrego śpiewania i radości, które ono sprawia. Wiele osób otrzymało tzw. przeszkadzajki, czyli podręczne instrumenty muzyczne, jak np. krowie dzwonki,  bongosy, klekotki…Pan Rafał Foksowicz pełnił rolę głównego perkusisty .

Dzieci z klas ( zerówki) ze Szkoły Podstawowej nr 53 imienia Fryderyka Chopina mieszczącej się  przy ulicy Budzysza Wosia 8/9   przybyły do Naszego Domu aby przestawić Mieszkańcom recytacje, piosenki i scenki związane z Dniem Babci i Dniem Dziadka   ale  chociaż na kartkach kalendarza te Święta minęły – są przecież aktualne  cały rok. Wnukowie kochają swoich dziadków zawsze i wszędzie. Tak powinno przynajmniej być. Nie ma to jak czułe przekazywanie mądrości życiowej w rodzinie. Natomiast szkoła pyszni się na stronach informacyjnych, iż  zapewnia wszechstronny rozwój osobowości ucznia w sferze intelektualnej, fizycznej i duchowej, zaś jej  absolwenci bez trudu kontynuują naukę na dalszych szczeblach edukacji. Uczniom stworzono możliwości kształcenia w dobrze wyposażonych salach lekcyjnych przez wykwalifikowaną, życzliwą i serdeczną dla uczniów kadrę nauczycielską oraz umożliwiono rozszerzanie zainteresowań uczniów poprzez udział w bogatej ofercie zajęć pozalekcyjnych. Kładzie się duży nacisk na naukę języków obcych oraz informatyki. Języka angielskiego i informatyki uczymy od klasy „zerowej”, zaś języka niemieckiego od klasy czwartej. Występ dzieci: zabawne piosenki, wiersze o babciach i dziadkach, żwawe tańce –  sprawił Mieszkańcom Naszego Domu – DPS     „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 wiele radości i stał się, tak jak to bywa w takich sytuacjach miejscem radosnego zbliżenia międzypokoleniowego na artystycznej niwie. Zawsze niech będą dziadkowie, wnuczki i wnuczkowie…I zawsze niech świeci słońce.

20 lutego  br. w Jadalni Naszego Domu  odbyło się spotkanie edukacyjne dotyczące diety u osób chorych na cukrzycę przygotowane i  prowadzone przez słuchaczki drugiego roku , kierunku: dietetyka w Wojewódzkim Zespole Szkół Policealnych w Szczecinie: Martę Dynowską, Katarzynę  Jasińską i Justynę Jeszke.  Wszystko pod kierunkiem i fachową, troskliwą opieką  pedagoga,  Pani Heleny Redlińskiej. Przy okazji informacja oparta na folderach  WZSP:  absolwent kierunku dietetyka jest przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: planowania, nadzorowania i stosowania, opartego na podstawach naukowych, żywienia indywidualnego i zbiorowego grup ludności; stosowania żywienia klinicznego z wykorzystaniem diet naturalnych oraz produktów leczniczych specjalnego żywieniowego przeznaczenia w leczeniu chorób przebiegających z niedożywieniem,  powstających na tle wadliwego żywienia i innych chorób; planowania i przygotowania potraw wchodzących w skład poszczególnych rodzajów diet, zgodnie z obowiązującymi zasadami żywienia; samodzielnego planowania jadłospisów w oparciu    o obowiązującą klasyfikację diet.  Dietetyk jest pożądanym specjalistą w  szpitalnych działach żywienia; kuchniach szpitalnych; kuchniach do przygotowywania posiłków dla niemowląt; sanatoriach; domach wczasowych; gabinetach dietetycznych poradni ogólnych i specjalistycznych; jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej itp. Słuchaczki WZSP odbywające w DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi  Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera  21 – 29 praktykę  przybliżyły Naszym Mieszkańcom podstawową wiedzę diabetyczną  ilustrując swój wykład za pomocą środków ilustracji wizualnej. Mówiły w sposób  zrozumiały i wskazujący, iż są osobami kompetentnymi ( czytaj: dobrze przygotowanymi prelegentkami)  w zakresie edukacji  w omawianej tematyce. Zebrani dowiedzieli się m. in., że rozpoznanie cukrzycy typu 1 zwykle jest łatwe, gdyż  występują bardzo nasilone objawy takie jak : silne pragnienie, częste oddawanie zwiększonych ilości moczu, gwałtowna utrata masy ciała które mogą prowadzić do rozwoju śpiączki . 

14 lutego obchodziliśmy Walentynki. Właśnie, dlaczego Walentynki? Walenty z wykształcenia był lekarzem, z powołania duchownym. Żył w III wieku w Cesarstwie rzymskim za panowania Klaudiusza II Gockiego. Cesarz ten za namową swoich doradców zabronił młodym mężczyznom wchodzić w związki małżeńskie w wieku od 18 do 37 lat. Uważał on, że najlepszymi żołnierzami są legioniści nie mający rodzin. Zakaz ten złamał biskup Walenty i błogosławił śluby młodych legionistów. Został za to wtrącony do więzienia, gdzie zakochał się w niewidomej córce swojego strażnika. Legenda mówi, że jego narzeczona pod wpływem tej miłości odzyskała wzrok. Gdy o tym dowiedział się cesarz, kazał zabić Walentego. W przeddzień egzekucji Walenty napisał list do swojej ukochanej, który podpisał: „Od Twojego Walentego”. 

Dzieci z Przedszkola Publicznego nr 18 mieszczącego się przy ulicy Unisławy  15a ( Wesoła Osiemnastka)przybyły do Naszego Domu z nieznacznym opóźnieniem, a już wielu Mieszkańców odczuwało niepokój, bo oczekiwali na przedszkolaków z utęsknieniem, gdyż pamiętali ich ostatni, niezwykle żywiołowy i  bardzo sympatyczny występ  prawie rok temu. Takie spotkania juniorów z seniorami  niosą w sobie niezwykle pozytywny ładunek optymizmu przekazywany przez  energię i szczerość młodości często nadwątlonej sile wieku.  Przedszkolaki  znakomicie przygotowane do występu, świetnie operujące słowem,  przedstawiające delikatnie retuszowane choreografią  naturalne układy ruchowe, a przede wszystkim  promieniejące szczerością wyrazu dały Naszym Mieszkańcom wiele radości o co ukrywać – szczęścia. Dar występu, dar upominków  wykonanych przez maluchy dorosłej widowni z Naszego DPS –u. Opiekunkom i  małym artystom  z  Wesołej Osiemnastki podziękowała Pani Dyrektor,  Katarzyna Kałucka. Ze źródeł dostępnych dowiedzieliśmy się co sprawia przede wszystkim, iż dzieci z tego przedszkola prezentują tak niezwykłą żywotność , dynamikę intelektualną i ruchową   oraz  świetnie rozwijający się charakter artystyczny. Otóż  w Przedszkolu  Publicznym nr 18 w Szczecinie dzieci  rozwijają  się  twórczo w zorganizowanych dla nich kącikach tematycznych m.in:  plastycznym, teatralnym, muzycznym. Twórczej aktywności dzieci służy upublicznianie ich prac w galeriach  na terenie przedszkola oraz np. w Urzędzie Miejskim (Galeria Prezydencka). 

8 lutego bieżącego roku w Domowej Jadalni odbył się koncert uczniów Pana Bogdana Górnika z Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia w Szczecinie  i Zespołu Szkół  Muzycznych. Wystąpili akordeoniści: Andrzej Pszeniczka (16 lat) i Aleksandra Duda ( 11 lat). Trzeba przyznać, że świetna gra obojga wykonawców, wirtuozerska technika, piękne brzmienie instrumentów zrobiły na słuchaczach – Mieszkańcach Naszego Domu – wielkie wrażenie. Uczniowie wykonali bardzo zróżnicowany repertuar od muzyki barokowej  poprzez klasycyzm, romantyzm po muzykę współczesną. Przy okazji trochę encyklopedycznych informacji o instrumencie muzycznym, na którym uczniowie Pana Bogdana Górnika popisywali się swoimi  wirtuozerskimi umiejętnościami. Akordeon  zaliczany do grupy aerofonów bądź idiofonów dętych. Jest rodzajem harmonii, opartym na stroikach przelotowych. Prąd powietrza wytworzony przez ręcznie poruszany miech, wprawiając w drganie stroik wywołuje dźwięk. Początkowo działał przy użyciu miechów nożnych, które z czasem zostały zastąpione przez miech ręczny. Instrument ten z prawej strony ma klawiaturę klawiszową (lub guziki w przypadku akordeonu guzikowego), a z lewej guziki (dźwięki basowe, akordy oraz – choć nie zawsze – manuał melodyczny zwany barytonem). Niektórzy instrumentoznawcy umieszczają akordeon w grupie idiofonów, jednak twierdzenie to jest kontrowersyjne, gdyż idiofony same w sobie są źródłem dźwięku, zaś w akordeonie stroiki wprawiane są w drgania poprzez słup powietrza – tak, jak w przypadku aerofonów. Przyporządkowanie akordeonu do idiofonów wynika natomiast z uznania za źródło dźwięku samych stroików, a nie przepływającego przez nie powietrza. Uff! Nie jest to wszystko takie proste. Tym bardziej  trzeba docenić  akordeonistów,  którzy nie tylko doskonale znają  historię, budowę i zasady działania instrumentu muzycznego, to jeszcze perfekcyjnie na nim grają. A grając znajdują się w niezwykłym stanie wykonawczego uniesienia. Spójrzmy na zdjęcia.

11 stycznia 2013 roku w DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Romera 21-29 Mieszkanka Domu Pani Aniela Dembowska obchodziła 100. rocznicę urodzin. Tę wspaniałą uroczystość świętowała nie tylko z najbliższą  rodziną, ale również z zaproszonymi gośćmi. Swoja obecnością zaszczycił nas Pan Krzysztof Soska – Zastępca Prezydenta Miasta Szczecin,   Pani Małgorzata Olejnik – Dyrektor Wydziału Spraw Społecznych wraz z panem Jackiem Cerebież – Tarabickim, Pani Marta Giezek- Dyrektor MOPR-u, Pan Jan Stopyra – Przewodniczący Rady Miasta Szczecin, Pan Karol Lipiński – Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego oraz przedstawiciel ZUS-u . Jubilatka otrzymała od zaproszonych gości mnóstwo życzeń, kwiatów i prezentów. List gratulacyjny z tak doniosłej okazji jaką są 100. urodziny przesłał także Premier RP Donald Tusk, a odczytał go  Pan  Krzysztof Soska. 

Tłusty czwartek to staropolski zwyczaj i tradycja pieczenia i zjadania pączków i faworków (zwanych też chrustami).Uwaga!!! Najważniejsze w przygotowaniu faworków jest wyrobienie ciasta. Podobnie jak w przypadku ciasta francuskiego również i to trzeba  kilkakrotnie składać i wałkować – powstaną wtedy warstewki, dzięki którym nasze chrusty będą niezwykle kruche i lekkie. W roku 2013 tłusty czwartek przypada w czwartek  7 lutego.  W związku z tym w środę, 6 lutego br. Mieszkańcy Naszego Domu z pomocą terapeutek zajęciowych: Magdaleny Niżniowskiej  i  Anny Pacholczak  pod okiem Pani Anity Szabelskiej, kierowniczki Sekcji Żywienia  i Szefa Kuchni, Pana  Adama Włodarczyka rozpoczęli  w Jadalni robienie faworków zwanych inaczej chrustami. Praca przebiegała bardzo sprawnie i  bardzo „ smakowicie”. Panie wręcz rywalizowały ze sobą wykonując z wałkowanym  ciastem pełne artyzmu akrobacje. Prosimy o rzucenie okiem na zdjęcia.  Produkt finalny przeszedł wszelkie oczekiwania. Delicje. Tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału i jest świętem zwyczajowym.

Odświętny nastrój. Stroje odpowiednie do karnawałowej zabawy. A na dodatek świętujemy Dzień Babci i Dzień Dziadka. A to ważne uroczystości. Pomysł powstania święta w Polsce pojawił się w tygodniku "Kobieta i Życie" w 1964 roku. Już rok później święto to zaczął popularyzować "Express Poznański". W roku 1966 również "Express Wieczorny" ogłosił dzień 21 stycznia Dniem Babci. Później powstała również tradycja obchodzenia Dnia  Dziadka. W  Domowej Jadalni zabawa będzie na sto dwa. Bo przecież Babcie i Dziadkowie w Naszym Domu są w sile wieku i bardzo sobie cenią dobry nastrój, tańce i śmiech radosny. Nie bez powodu nasza terapeutka zajęciowa, Pani Ania Pacholczak pięknie wykonała makietę domu, na którego szczycie widnieje napis: DPS, co znaczy(skrót) jednocześnie: Dom Pomocy Społecznej i Dom Pełen Szczęścia. Ta druga nazwa została przypisana Naszemu Domowi przez ekipę Telewizji Polskiej, która w trakcie realizowania filmu o życiu w Naszym DPS, widząc  bardzo dobre relacje  panujące  u nas i łączące   społeczność DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” nadała  swojemu reportażowi tytuł „Dom Pełen Szczęścia”. I tak już jest. Bawimy się. Konkursy.  Bardzo nam podobał się Roztańczony Plecak. Grała muzyka, a w momencie gdy nastąpiła cisza – osoba, które trzymała plecak wyjmowała z niego śmieszny gadżet, z którym musiała tańczyć. A tańczyli wszyscy: Babcie i Dziadkowie ile się dało. Potrawy były smaczne( rewelacyjna „zupa w chlebkach”), napoje gasiły pragnienie. Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu był z nami i złożył nam wiele dobrych życzeń,  a na dodatek złożył swój podpis na najwyższym punkcie makiety” Domu Pełnego Szczęścia”. Jest przecież w DPS  przy ulicy Eugeniusza Romera gospodarzem . To był piękny bal.

Do Naszego Domu, w którym życie  kulturalne i wydarzenia artystyczne   ( oprócz czasu  posiłków, rehabilitacji i snu) wyznaczają  rytm życia Mieszkańców 5  lutego br. zawitał  Teatrzyk Satyryczny Raz, dwa, trzy  z zestawem scenek, monologów   i skeczów objętych wielce wymownym tytułem Pochwała starości.  Dlaczego taki właśnie tytuł spektaklu? Oddajmy głos twórcom tekstów ( jest ich wielu, tak jak ilość osób  refleksyjny kontemplujących swoją starość w naszym społeczeństwie. Dlaczego taki tytuł? Oddajmy głos  kierownictwu i obsadzie Teatrzyku. Mówią: „Teatrzyk Satyryczny Raz, dwa, trzy szukając tematów do swoich spektakli, doszedł do wniosku, że najlepszym satyrycznym tematem jest nasz etap życiowy, a mianowicie – starość. Mówią, że starość  nie udała się Panu Bogu. A my jesteśmy odmiennego zdania. Uzupełniając  powiedzenie wieszcza o cechach poszczególnych etapów życia człowieka, można powiedzieć, że: dzieciństwo – sielskie, anielskie, młodość – górna i durna, wiek męski – wiek klęski, a starość – to radość”.    I takie było przedstawienie zaprezentowane w Naszym Domu. Starość jawiła się w nim pretekstem do czule żartobliwego pokazania  stanu ducha pań – staruszek i panów – staruszków raz to o ogromnej potencji życiowej, innym razem żyjących w złudnym przekonaniu, iż młodość jest wieczna. Randki, rozwody, osiągniecia na miarę wieku zaawansowanego, to znowu  przekleństwo zapominania gdzie zostawiło się klucz lub młodą żonę…Pochwała starości.