Słowo kobieta przywędrowało do Polski prawdopodobnie w XVI wieku. Od początku miało znaczenie obelżywe i jeśli go używano, to tylko z przymiotnikami: szpetna, plugawa, nikczemna, wszeteczna itp. Istnieją różne hipotezy mówiące o pochodzeniu tego wyrazu. W napisanym w XVI wieku przez Marcina Bielskiego Sejmie niewieścim jedna z bohaterek mówi: mężczyźni nas ku zelżeniu kobietami zowią. Słowo kobieta nabrało znaczenia neutralnego dopiero około XVII – XVIII wieku. Ignacy Krasicki w wydanej w 1775 roku Myszeidzie pisze: Czegoż płeć piękna kiedy nie dokaże? Mimo tak wielkiej płci naszej zalety, My rządzim światem, a nami kobiety. Czyli jednak kobiety górą!!! Co tu ukrywać, mimo rozmaitych żartów o blondynkach – mężczyzni ulegają kobietom na wszystkich frontach życia. Bo sami chcą aby tak było. Baby, ach! te baby, czym by bez nich był ten świat… Co tu grać, co tu kryć, spróbuj bez baby żyć, gdy ci uda się taka sztuka, toś jest chwat – śpiewali swego czasu panowie: Ryszard Rynkowski i Andrzej Zaucha. A panie ich za to kochały i biły gromkie brawa. Choć w Polsce wiąże się go przede wszystkim z ideologią PRL i symbolicznym czerwonym goździkiem, z założenia Międzynarodowy Dzień Kobiet jest uczczeniem pamięci sufrażystek walczących o równouprawnienie kobiet, równe traktowanie w pracy i taką samą wypłatę za jednakowo wykonaną pracę. Początki obchodów tego święta związane są ze strajkami w Stanach Zjednoczonych. Podczas jednego z nich, w 1909 roku kobiety sprzeciwiające się uciskowi w firmie, zostały zamknięte w fabryce, gdzie wybuchł pożar. Zginęło w nim 126 kobiet. Dlatego od 1910 roku obchodzi się Dzień Kobiet jako uczczenie pamięci i poświęcenia tych kobiet. Ustanowiła go Międzynarodówka Socjalistyczna w Kopenhadze. Z założenia Dzień Kobiet miał służyć utrwalaniu idei równości. Dzień Kobiet – kiedy i gdzie jest obchodzony? W większości krajów Panie świętuje się 8 marca, choć są wyjątki – w Tunezji obchodzi się Dzień Kobiet 13 sierpnia. Data – początek marca – związana jest z rzymskimi obchodami Matronaliów, święta macierzyństwa, płodności i pierwiastka żeńskiego w naturze. Wtedy też kobiety były traktowane w sposób wyjątkowy, dawano im prezenty i spełniano ich życzenia. Współcześnie respektują to święto kraje takie, jak Albania, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Brazylia, Chiny, Chorwacja, Cypr, Kuba, Portugalia, Rosja, Słowacja, Szwecja, Ukraina, Indie, Węgry, Francja i oczywiście Polska. Akademię otworzył uroczyście Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu i złożył wszystkim Paniom piękne życzenia. Następnie wzmocniony pomocą panów – pracowników przekazał wszystkim Kobietom, których dzień nastał – słodkie prezenty. Chór „Srebrna Młodość” z entuzjazmem śpiewał piosenkę” Ósmy Marca to Dzień Kobiet” i było niezwykle feministycznie. W części artystycznej, którą prowadzila Pani Maria Magdalena Wołoszczuk instruktor k-o, Lech Galicki wygłosił słowo o historii Dnia Kobiet w ujęciu społeczno historycznym. Następnie Chór „ Srebrna Młodość” zaśpiewał piosenki: „ Que sera” i „ Suliko”. Pan Witold Czarnecki, aktor Domowego Teatru Empatia powiedział z niezwykłą namiętnością artystyczną wiersz” Lubię kiedy Kobieta”. Pani Madzia Niżniowska , instruktorka terapii zajęciowej pięknie zinterpretowała poezję” Nie było ciebie tyle lat”. W dalszej kolejności piosenki „ Nie widzę Ciebie w swych marzeniach” oraz „ Nie płacz Ewka” w wykonaniu Zespołu Bigbitowego Dum Dum ( Alicja Czuraba, M,M, Wołoszczuk i Leon Zawodowiec – pseudonim artystyczny). Pan Przemek Kuduk, instruktor terapii zajęciowej w mistrzowski sposób powiedział tekst” Nie wierz nigdy Kobiecie” i po chwili kapitalnie zinterpretował piosenkę Andrzeja Rosiewicza” Najwięcej witaminy mają polskie dziewczyny”. Ewa Szadujko, znana pod pseudonimem artystycznym – Ewka O. doprawdy przepięknie zaśpiewała przeboje” Goniąc kormorany” i „ Sen o Warszawie”. Publiczność zamilkła w zachwycie. Brawo! Pani Madzia Niżniowska w deklamacji wiersza” Kobieta puch marny” ukazała swój talent odtwórczo – artystyczny. Pani Katarzyna Duda, instruktorka terapii, znana wszystkim w Naszym Domu z sięgającego doskonałości talentu interpretacyjnego przedstawiła tekst” Sara”. Brawa! Brawa! I jeszcze Pani Jagoda Kabat powiedziała z wielkim temperamentem wiersz „ Nie dokazuj miła, nie dokazuj, a Chór” Srebrna Młodość” zaśpiewał perfekcyjnie prawie piosenkę Edith Piaf” Padam – Padam”. Na zakończenie uroczystej Akademii z okazji Dnia Kobiet Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 podziękował wszystkim wykonawcom i uczestnikom Spotkania, życząc Paniom aby ich święto trwało cały rok, na chwałę panów – dżentelmenów i pięknej, posiadającej moc wielką, słabej płci. Niech się święci Dzień Kobiet.
