Dzień Kobiet – coroczne święto obchodzone 8 marca jako wyraz szacunku dla ofiar walki o równouprawnienie kobiet. Ustanowione zostało w 1910 roku. Dzień Kobiet w Polsce był obchodzony na szeroką skalę do 1993 roku. Za pierwowzór Dnia Kobiet przyjąć można obchodzone w starożytnym Rzymie Matronalia. Było to święto przypadające na pierwszy tydzień marca, związane z początkiem nowego roku, macierzyństwem i płodnością. Z okazji tego święta mężowie obdarowywali swoje żony prezentami i spełniali ich życzenia. Początki Międzynarodowego Dnia Kobiet wywodzą się z ruchów robotniczych w Ameryce Północnej i Europie. Pierwsze obchody Narodowego Dnia Kobiet odbyły się 28 lutego 1909 r. w Stanach Zjednoczonych. Wielu osobom Dzień Kobiet kojarzy się z czasami PRL–u i z wręczanymi wtedy masowo goździkami. Z okazji tego dnia publikowano portrety kobiet różnych sektorów życia gospodarczego zgodnie z opinią Władysława Gomułki, że "nie ma dziś w Polsce dziedziny, w której kobiety nie odgrywałyby ważnej roli". W zakładach pracy czy szkołach był obchodzony obowiązkowo. Była to okazja do uzupełniania braków w zaopatrzeniu, dlatego wręczano paniom takie dobra materialne jak rajstopy, ręcznik, ścierka, mydło, kawa. Dzień ten, podobnie jak inne uroczystości: Dzień Czynu Partyjnego, Dzień Hutnika, Dzień Drukarza, Dzień Pracownika Przemysłu Spożywczego – według niektórych istniał po to, aby obywatele nie zapomnieli o "przywiązaniu do Państwa Ludowego, miłości do wielkich idei pokoju i socjalizmu". Świadczą o tym chociażby tytuły ówczesnych artykułów: "Kobiety w szeregach ORMO podejmują zobowiązania dla uczczenia swego święta", "Tysiące kobiet stają w szeregach przodowników pracy", "Kobiety uczczą swoje święto wzmożonym współzawodnictwem pracy".
Dzisiaj, po zmianie ustroju w naszym kraju Dzień Kobiet obchodziy składając pięknej, choć słabej płci piękne życzenie i wręczając Paniom pachnące kwiaty. Niektórzy wesołkowie w sposób groteskowy podkreślają różnicę pomiędzy mężczyznami i kobietami. Opowiadaja taką oto anegdotę: A czy na ślubie ślubuje się, że będziesz baby rozumiał? No nie, tylko wierność, o rozumieniu nie ma niczego. To znaczy, że tam na górze też wiedzą, że się bab nie da zrozumieć. W Naszym Domu świętowanie rozpoczęło się 8 marca br. o godzinie 10.00 w Domowej Jadalni. Grupa Wokalna Sing – Sing zaśpiewała piosenkę – hymn tego dnia: Ósmy Marca to Dzień Kobiet. Następnie Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 -29 złożył wszystkim Paniom: Mieszkankom i Pracownicom DPS najlepsze życzenia, a po chwili razem z innymi pracownikami Domu wręczał urodziwe tulipany pięknym kobietom. Potem Słowo od Pań wygłosiła Pani Maria Kawałkowska – Mieszkanka. Nastepnie piosenka Serduszko, uszko, wiersz W prezencie dla pań powiedział znakomicie Pan Kazimierz Karchut i zaraz potem Pan Witold Czarnecki świetnie zinterpretował poezję Kobieto, kobieto. Pan Przemysław Kuduk zgrabnie wyrecytował wiersz Kobieto. Pani Ewa Szadujko, znana jako Ewka O. kapitalnie, doprawdy perfekcyjnie zaśpiewała piosenkę zespołu Breakout Oni zaraz przyjdą tu. Potem jeszcze, także na najwyższym poziomie wykonała utwór Tadeusza Nalepy Gdybyś kochał, hej.. . Pan Waldemar Żyszkiewicz powalił widzów swoją interpretacją wiersza Kobieta z krwi i kości. Pan Robert Papierz pięknie powiedział wiersz Kobieto. Jeszcze piosenka: Bo jesteś ty. I Walentyna Twist. I wiele jeszcze trafnych artystycznie i celnych w treści występów było. Na koniec świętowania jeszcze kolejne życzliwe słowo na Dzień Kobiet Pana Ryszarda Budzisza, Dyrektora Naszego Domu. Hymn – piosenka Ósmy Marca to Dzień Kobiet i kończy się w DPS- ie niezwykle udane świętowanie Święta wszystkich pięknych Pań, i brunetek i blondynek, płci nadobnej, bez dwóch zdań.
