Autor: A B

 30 października 2013 roku w Naszym Domu wykład pod w/w tytułem wygłosiła Pani Barbara M. Kownacka z Uniwersytetu Szczecińskiego. Gościa powitała Pani Iza Piskorz, Kierownik działu socjalno – środowiskowego. Trzeba przyznać, że tematyka sygnalizowana poprzez niezwykle oryginalną zapowiedz wstępną, zaintrygowała Mieszkańców Domu, a jednocześnie, ponieważ rutynowo i ze znajomością rzeczy  prowadzone są u nas zajęcia z zakresu kulinoterapii, spowodowała zwiększone zainteresowanie tym, jak sądzili Mieszkańcy,  co  o przyrządzaniu potraw i przepisach kulinarnych ma do przekazania doktorantka ostatniego, III roku studiów na wydziale filologicznym US. I tutaj nastąpiło chwilowe nieporozumienie, a może była to niespodzianka przygotowana przez wykładowczynię. Pani Barbara Kownacka oznajmiła, iż gotowanie, pitraszenie, sporządzanie wyrafinowanych potraw nie jest jej hobby, domeną, czy też konikiem. Po prostu – przygotowuje tylko najprostsze dania i to wszystko. Natomiast zajęcia wykładowe przez nią prowadzone  polegają na wyjaśnieniu historii przepisów kulinarnych, ich budowy, zastosowania, a także wskazaniu w tekstach literackich – receptur kuchennych jako elementu świata przedstawionego. Słuchacze uzyskali sporo wiadomości z zakresu literaturoznawstwa i zachętę do wejścia na drogę poszukiwań oryginalnych, rodzinnych, wywodzących się z miejsc urodzenia przepisów kulinarnych. Wykład Pani Barbary Marii Kownackiej zakończyły gromkie brawa i werbalna zachęta do kolejnych odwiedzin w Naszym Domu. Był także podarunek wykonany w pracowni Terapii Zajęciowej prowadzonej przez Panią Helena Sawczyszyn Pierwsze kontakty zostały nawiązane.

 Projekt Odra, czyli „ piechotą od zródła do ujścia Odry”.  22 lipca 2013 roku Ryszard Tunkiewicz, szczeciński superglobtroter, osiem miesięcy po zakończeniu swojej podróży dookoła świata napisał: „Drodzy Przyjaciele, niedługo usiedziałem w domu. Dla takiego podróżnika jak ja,  z nadmiarem energii, to zbyt długo, więc  znowu ruszam w świat. Choć niezbyt daleko, ale muszę pospacerować. Pół roku wystarczyło, aby zaczęły mnie dręczyć myśli, gdzie jest źródło Odry,  rzeki, która przepływa przez moje, nasze  miasto…. Namiot, śpiwór, jedzenie, przybory do gotowania, woda, środki do mycia itd. Potrzebny jest cały sprzęt survivalowy, bowiem spać będę w lesie, unikając miejskich aglomeracji. Odra ma 845 kilometrów  długości, obchodząc wszystkie rozlewiska, daje to  wyliczenie daje  około 1000 kilometrów marszu! Dzisiaj, 22 lipca 2013 wyjeżdżam ze Szczecina do Czech, gdzie trzy kilometry od miejscowości Kozłov, na wysokości 663 m n.p.m. znajduje się źródełko Odry. Do niedawna nie można było dotrzeć  do niego bezpośrednio , ponieważ usytuowane jest na terenie największego poligonu wojskowego naszego południowego sąsiada – Republiki Czeskiej. Obecnie jest udostępnione dojście jeden dzień w tygodniu. I ja tam będę w odpowiednim czasie. Będę!” Ryszard Tunkiewicz, od trzech prawie lat Przyjaciel Mieszkańców DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Romera 21 – 29 w Szczecinie, wielokrotnie uczestnik organizowanych u nas przed i po jego wyprawie dookoła świata spotkań „ Gość w Domu” 21 pazdziernika 2013 roku, po ukończeniu swej wyprawy „ piechotą od źródła do ujścia Odry” zawitał u nas, w Domowej Kawiarence, aby opowiedzieć o swej kolejnej, niezwykłej, morderczej i wspaniałej wędrówce, a także by na dużym ekranie zaprezentować zdjęcia wykonane podczas marszu z biegiem Odry.Podróż trwała całe trzydzieści i jeden dni. Nasz Przyjaciel, Ryszard Tunkiewicz  przeszedł w tym czasie około 931 kilometrów  od Kozlova na Oravie  u źródeł Odry do jej ujścia a następnie  wrócił do  Grodu Gryfa. Na Wały Chrobrego. To symboliczne miejsce. Globtroter maszerował bez wytchnienia ( ale co pewien czas dozując sobie postoje) nie posiadając GPS – u  i ciągnąc lub pchając ( bo drogi były ale i bezdroża) swój wózek z dobytkiem ważącym trzydzieści kilogramów. Mieszkańcy pozostali pod wielkim wrażeniem opowieści i zdjęć ilustrujących podróż Pana Ryszarda Tunkiewicza. Dziękowali mu oklaskami.  Dyplom  dziękczynny oraz upominek wykonany  w pracowni Terapii Zajęciowej wręczyła naszemu „ Gościowi w Domu” – Pani Katarzyna Kałucka, Zastępca Dyrektora Naszego Domu. Czekamy na kolejne wojaże naszego Przyjaciela, a potem zaprosimy go do Naszej Kawiarenki, aby posłuchać co w trawie ( i nie tylko) piszczy w szerokim świecie. Resztę  tej relacji dopowiedzą fotografie ze spotkania.

17 października  br. w Naszym Domu świętowaliśmy Dzień Seniora. Nasz Dom, to DPS „ Dom Kombatanta  i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” , który mieści się przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 i w związku z tym, że Mieszkańcami Naszego Domu są Seniorzy – obchodzenie tego  święta jest zawsze uroczyste, radosne i  odpowiednio do okoliczności: huczne. Przybyły do nas  grupy mieszkańców z Dziennego Domu Pomocy Społecznej ( ul . Łukasiewicza) z Panią Kierownik Małgorzatą Wróblewską oraz z  Dziennego Domu Pomocy Społecznej (ul. Potulicka ) z Panią Kierownik    Małgorzatą  Jasińską. Oficjalne obchody rozpoczęły się, gdy Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu wygłosił inaugurujące Święto przemówienie sławiące Seniorki i Seniorów i  obfitujące w serdeczne życzenia.  Dzień Seniora obchodzony jest  na poziomie globalnym i lokalnym: 1 października jako Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, 20 listopada jako Ogólnopolski Dzień Seniora oraz 20 października jako Europejski Dzień Seniora. Wszystkie daty mają jednak wspólny cel – kształtować społeczne postrzeganie osób starszych oraz podejmować wszelkie działania mające na celu zapewnienie im godnego życia. Do najważniejszych zadań należy więc walka z wykluczeniem osób w podeszłym wieku, ułatwienie dostępu do opieki medycznej, a także do pełnego życia kulturalnego i społecznego. Obchody zwiastują też nieuchronną rewolucję demograficzną . Obecnie na świecie żyje około 600 milionów osób powyżej 60. roku życia. Szacuje się, że w 2050 roku liczba ta wyniesie 2 miliardy. Znakomita większość z nich zamieszkiwać będzie kraje rozwijające się. Starsi ludzi będą zatem pełnić jeszcze większą rolę wychowawczą, a ponadto będą musieli liczyć się z późniejszym odejściem na emeryturę. Dlatego coraz częściej organizowane są rozmaite formy aktywizacji osób w podeszłym wieku: warsztaty, szkolenia, kursy czy koła zainteresowań. Takie inicjatywy na poziomie lokalnym pomagają seniorom nie tylko się rozwijać, ale również przeżywać drugą młodość. Stąd  u nas  przywiązywanie tak dużej wagi do  honorowania  i motywowania Seniorów  w dniu ich święta. Po przemówieniu  Pana  Dyrektora,   dla podniesienia  ogólnego poziomu zadowolenia wystąpili w  dających  dobru humor i wytchnienie scenkach słowno – muzycznych pracownicy Naszego Domu oraz DDPS ( ul.Łukasiewicza). Było wiele śmiechu  i radości. W dalszej kolejności  Pan Dyrektor  Ryszard Budzisz oraz Jego Zastępca, Pani Katarzyna Kałucka oraz koordynatorzy poszczególnych Segmentów  wręczyli wyróżnionym Mieszkańcom dyplomy uznania oraz upominki.  I  po  skonsumowaniu pysznych potraw rozpoczął się bal przy muzyce mechanicznej. Oj, działo się. Ale to najlepiej można zobaczyć i ocenić patrząc na zdjęcia wykonane w Dniu Seniora w Naszym Domu. Szanujmy Seniorki! Szanujmy Seniorów! W Ich Święto i każdego dnia.