Autor: A B

Śpiewanie jest przypisane człowiekowi. Jest  darem z którego korzystają istoty ludzkie we wszystkich kulturach od zarania dziejów. Każdy – z powodu szczęścia lub żalu śpiewa. Nawet jeśli nie usłyszy go nikt, poza jego własnym sercem. Pod wpływem różnych okoliczności życiowych kształtują się nasze przekonania o własnych zdolnościach, talentach, możliwościach. Wiele osób pragnie śpiewać, muzykować, ale równie silnie wierzy, że nie potrafi tego robić… Można to zmienić! Bardzo często okazuje się, że ograniczają nas wyłącznie nasze przekonania, mające niewiele wspólnego z rzeczywistością.” Piosenka jest dobra na wszystko”.” Natomiast nawiązując do hasła „ Tańczmy z Cyganami” należy wspomnieć, że  kultura cygańska, czy  też romska znana jest  w Polsce od piętnastego  wieku przede wszystkim ze względu na swą bogatą tradycję muzyczną oraz rzemiosło kowalskie.  Każdego roku  w Gorzowie Wielkopolskim (Międzynarodowe Spotkania Zespołów Cygańskich) oraz w Ciechocinku (Międzynarodowy Festiwal Piosenki i Kultury Romów) odbywają się międzynarodowe festiwale kultury romskiej. Do Śniatowa pojechaliśmy czteroosobową,  ale silną grupą  barwnych postaci –  „ wykonawców piosenek cygańskich” , w skład której wchodzili Mieszkańcy Naszego Domu: Pani Danuta Krawczyk, Pani Henryka Szafranek, Pani Alicja Czuraba oraz Pan Witold Czarnecki. Osoby towarzyszące to  Magdalena Niżniowska ( opiekunka/ także wykonawczyni – support) na scenie oraz instruktor kulturalno – oświatowy, kaowiec – opiekun muzyczny i akompaniator. Na czele: Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”.  Jechaliśmy tak jak potem śpiewaliśmy na scenie w Śniatowie: „ W lata piękny czas, z taborami jechać wraz, każdy Cygan wie, że wędruje się, poprzez miasta, poprzez góry, poprzez pola, poprzez wsie. W uszach szumi wiatr, i należy do nas świat”. Było pięknie i śpiewnie. Poczęstunek  smaczny. Po naszym występie huczne brawa. Otrzymaliśmy piękną statuetkę (mikrofon w dłoni) oraz dyplom. Cóż więcej trzeba? „ Gdy śpiewamy,  słucha cała ziemia. Gdy śpiewamy, słucha cały świat. Niechaj każdy z nami śpiewa, niech rozbrzmiewa piosnka ta”.

O godzinie 10. 30 rozpoczął się w Jadalni Naszego Domu uroczysty Apel w 69 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Powstanie Warszawskie 1944, to wystąpienie zbrojne przeciwko wojskom niemieckim, okupującym stolicę, zorganizowane przez Armię Krajową w dniach 1 sierpnia – 31 października 1944 roku. Powstanie Warszawskie 1944 zostało przeprowadzone w ram ach akcji „Burza”. Za początek powstania warszawskiego uznaje się datę 1 sierpnia 1944, czas –  Godzina W. Głównym celem powstania warszawskiego było obalenie Niemców, a także ratowanie suwerenności, kształtu granicy wschodniej sprzed wojny, a także obrona przed stworzeniem w Warszawie władz państwowych narzuconych przez ZSRR. Istotną rolę jeśli chodzi o działania zbrojne odegrał Tadeusz  Bór Komorowski.  Powstanie Warszawskie, bez wątpienia zaliczane jest do jednego z najistotniejszych wydarzeń końca wojny. W momencie wybuchu Powstanie Warszawskie niemieckie siły zbrojne (Wehrmacht), otrzymały od Hitlera rozkaz zrównania Warszawy z ziemią, miasto miało przestać istnieć. Plan nie do końca się spełnił, jednak straty poniesione podczas dwumiesięcznych walk były ogromne. Powstanie 44 – straty po stronie polskiej wyniosły około 10 tys. zabitych i 7 tys. zaginionych, 5 tys. rannych żołnierzy oraz od 120 do 200 tysięcy ofiar spośród ludności cywilnej. Wśród Niemców było 10 tys. zabitych, 7 tys. zaginionych, 9 tys. rannych żołnierzy oraz 300 zniszczonych czołgów i samochodów pancernych.  Apel rozpoczęła  słowem Pani Katarzyna Kałucka. Następnie zebrani uczcili bohaterów – ofiary walk powstańczych – minutą ciszy. Kolejno : Pani Izabela Piskorz powiedziała wiersz „ Do powstańca”, zespół pracowników i Mieszkańców wykonał piosenkę” Warszawskie dzieci”, Pani Maria Magdalena Wołoszczuk, w trzech odsłonach przedstawiła historię Powstania Warszawskiego z Naszego Archiwum, Pan Witold Czarnecki  w sposób wzruszająco podniosły powiedział wiersz” Dziś idę walczyć mamo”. I dalej: Pani Magdalena Niżniowska przedstawiła wiersz” Sierpień”, pieśń „ Hej chłopcy, bagnet na broń”, Pani Izabela Piskorz zinterpretowała poemę „ Palec na cynglu”, Pani Katarzyna Duda powiedziała pięknie wiersz” Niebo złote ci otworzę”, Pan Przemysław Kuduk przedstawil w sposób bardzo przejmujący wiersz „ Ojczyzna”, pieśń „ Deszcz, jesienny deszcz”, „ Elegia o    (chłopcu polskim), Pan Lech Galicki powiedział wiersz „ A jak będzie po wojnie”. Uroczysty Apel zakończyliśmy odśpiewaniem pięknej piosenki Czesława Niemena „ Sen o Warszawie”. Ważna to była rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego i piękna uroczystość tego zdarzenia niezwykłej miary.

Wybory odbyły się w Kawiarence Domu w godzinach od 11.00 do 13.00. Od godziny 13.30 do godziny 14.30 na segmentach DPS-u zbierano głosy Mieszkańców, którzy ze względu na swój stan zdrowia nie mogli zagłosować w lokalu wyborczym. Komisję powołaną odpowiednim  Zarządzeniem Pana Ryszarda Budzisza, Dyrektora DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” ze strony Mieszkańców tworzyli: Pani Henryka Szafranek ( Członek Komisji) i Pan Bernard Wirkus( Członek Komisji). Natomiast Pracowników Naszego Domu reprezentowali: Pani Izabela Piskorz ( Przewodnicząca Komisji) , Pani Magdalena Niżniowska( Z-ca Przewodniczącej Komisji) oraz Pani Wiesława Gieras  (Sekretarz). Atmosfera panowała niezwykle odświętna. Stół prezydialny, a na nim listy obecności  głosujących, listy  kandydatów, karty do głosowania. Wyniki wyborów do Rady Mieszkańców: Pani Maria Magdalena Wołoszczuk – 37 głosów, Pani Jadwiga Mangold – 36 głosów, Pani Aniela Wiśniewska – 33 głosy, Pani Barbara Pogorzelska – 32 głosy, Pani Alicja Czuraba – 29 głosów. Pani Bronisława Piekutowska – 28 głosów ( w związku z najmniejszą ilością uzyskanych głosów nie weszła do wybranej Rady Mieszkańcow).