W słoneczny, czwartkowy dzień wybraliśmy się do pięknego ogrodu różanego, który mieści się na skraju Parku Kasprowicza. Jest to dwuhektarowy ogród założony na Łęknie w 1928r. z okazji zjazdu ogrodników. W latach 2006–2007 ogród odbudowano w stylu lat trzydziestych. Zasadzono w nim ponad dziewięć tysięcy róż w 99 odmianach, wykonano schody, alejki oraz plac zabaw. Prócz kwiatów występują tutaj również egzotyczne drzewa i krzewy posadzone w czasie zakładania ogrodu, m.in. kasztanowiec gładki, korkowiec amurski, jabłonie, wiśnie, grab amerykański, klon oraz świerk serbski występujący jedynie w górach Bośni i Hercegowiny. Jedną z atrakcji ogrodu jest "Ptasia Fontanna", odtworzona z klinkieru i marmuru na postawie zdjęć i rycin, na wzór budowli przedwojennej. Jej głównymi elementami są cztery betonowe gęsi osadzone na cokole. Zdecydowanie jest to magiczny ogród, a my byliśmy pełni podziwu…………..
Autor: A B
Dnia 07.08.12r., we wtorek przyjechali do nas do ośrodka Nasi przyjaciele – Mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej przy ul. Romera w Szczecinie. Z tej okazji przygotowaliśmy desery lodowe i krótki występ muzyczny. Główną jednak i długo oczekiwaną atrakcją było wspólne pieczenie ciasta oraz ciasteczek. Przy wspólnym stole zabraliśmy się szybko do dzieła! Postanowiliśmy upiec jabłecznika oraz ciasteczka maślane, posypywane cukrem pudrem. Podczas gdy nasze słodkości wypiekały się już w piekarniku, przyszedł czas na pokazanie naszego ośrodka, naszych prac i osiągnięć. Był czas również na wspólne rozmowy przy kawie i herbacie. Nie zabrakło oczywiście prezentacji muzycznej. Pan Stanisław Czarnowski przewodniczący Rady Mieszkańców w ramach rewanżu zaprezentował się wokalnie w trzech utworach z dawnych lat. Występ tak nam się podobał, że na naszą prośbę Pan Stanisław powtórzył go specjalnie dla nas. Fantastyczne spotkanie zakończyło się słodką degustacją naszych wspólnych wypieków!
Takich Gości jak Pani Krystyna Łyczywek witamy w Naszym Domu z wielką estymą, radością i ogromnym zaciekawieniem: co usłyszymy, co zostanie nam przekazane i pokazane. Członek honorowy ZPAF, Fotoklubu RP, STF i innych, m.in. Fotoklubu Katalonii i Polish American Photographic Club w Nowym Jorku. Urodzona w Warszawie. Od 1945 mieszka w Szczecinie. W roku 1946 założyła pierwszą wypożyczalnię książek „LOGOS”, która znajdowała się obok kancelarii Jej męża Romana Łyczywka , pierwszego adwokata w powojennym Szczecinie. Założycielka Szczecińskiego Towarzystwa Fotograficznego, a następnie w latach 1963-1975 wiceprezes i prezes towarzystwa. Od 1964 roku członek Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1970-2008 reprezentowała Polskę na kongresach Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (FIAP), na których pracowała w komisji audiowizualnej, statutowej i jubileuszowej, była referentem prasowym Światowej Komisji ds. młodzieży w dziedzinie fotografii. Organizatorka pięciu Sympozjonów poświęconych historii fotografii polskiej, siedemnastu Dialogów interdyscyplinarnych oraz seminariów międzynarodowych w Polsce. Członek lub przewodnicząca jury w 132 konkursach i wystawach fotograficznych w kraju i zagranicą. W latach 1977-2002 pełniła funkcję prezesa oddziału szczecińskiego Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1948-2009 wzięła udział w ok. 150 wystawach zbiorowych w Polsce i w innych krajach, gdzie otrzymała nagrody i wyróżnienia. W latach 1957-2009 jej prace były eksponowane na ok. 170 wystawach indywidualnych w Polsce, Finlandii, Francji, Grecji, Holandii, Japonii, Niemczech, Rumunii, Stanach Zjednoczonych i we Włoszech. Około 1700 zdjęć Krystyny Łyczywek zostało opublikowanych w folderach turystycznych, czasopismach, książkach i albumach. Wydała książki autorskie m.in. Diaporama, Od kropli wody do oceanu, Rozmowy o fotografii t.1, 2, 3. Opublikowała około 1400 artykułów w prasie polskiej i zagranicznej (czeskiej, francuskiej, bułgarskiej, hiszpańskiej, holenderskiej, niemieckiej, szwajcarskiej, węgierskiej, włoskiej). Prace Naszego Gościa znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Paryżu, Muzeum Ludwiga w Kolonii, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie i w Bièvres, w Książnicy Pomorskiej w Szczecinie i w zbiorach prywatnych w Polsce i zagranicą. Biogram Krystyny Łyczywek znajduje się w Międzynarodowej Encyklopedii Fotografów od r. l839 do czasów dzisiejszych – wyd. Auer-Auer Szwajcaria oraz w Antologii Fotografii Polskiej l839-l989 wyd. Lucrum (Polscy fotografowie).Epizod Powstania Warszawskiego. Pani Krystyna Łyczywek brała czynny udział w Powstaniu Warszawskim. Od pierwszego sierpnia 1944 roku. Godzina 17.00 – godzina W. Początek walk. Razem 63 dni. Na stoliku, obok naszego Gościa leżą białoczerwone opaski Armii Krajowej. Pamiątka bohaterskich dni . Pani Krystyna zaprzysiężona w AK była członkiem Szarych Szeregów. Studia ukończyła w czasie okupacji. Związek małżeński zawarła w trakcie walk powstańczych. Na ekranie w Domowej Kawiarence oglądaliśmy emitowane z rzutnika wykonane przez Panią Krystynę Łyczywek zdjęcia z uroczystości obchodów 60. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Pani Zofia Wieczysta, nasza poetka i recytatorka nagle wstała i powiedziała wiersz o powstańczej Warszawie. Pani Krystyna była niezwykle wzruszona. Potem zdjęcia Szczecina zaraz po wyzwoleniu w 1945 roku, a także mnóstwo fotografii z podróży po świecie, szczególnie z Francji i USA… Jeszcze rozmowy o Towarzystwie Przyjazni Polsko – Francuskiej, możliwości korzystania przez Naszych Mieszkańców z jego zasobów. Pani Krystyna Łyczywek zapowiada wystawę swoich zdjęć w Naszym Domu. Niedługo. Wręczenie Gościowi dyplomu dziękczynnego i pięknego prezentu wykonanego przez Mieszkańców Domu w terapii zajęciowej prowadzonej przez Annę Pacholczak. Panią Krystynę Łyczywek żegnają brawa i słowa podziękowania oraz zaproszenia na kolejne spotkanie i zaprezentowanie własnej wystawy zdjęć. To było bardzo dobre spotkanie z cyklu ”Gość w Domu”. Co tu dużo mówić – jak zwykle! Do zobaczenia na kolejnym.*Epizod Powstanie Warszawskie – współpraca Mieszkanki Domu: Magdaleny Wołoszczuk – aplikanta dziennikarskiego Szkółki Dziennikarskiej.
Mamy pełnię lata, chociaż pogoda ciągle płata nam figle. Chcieliśmy jednak spędzić jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu przy okazji oddając się grom i zabawom ruchowym. Do wspólnej zabawy zaprosiliśmy koleżanki i kolegów z DWD/Łukasiewicza. Po śniadaniu wybraliśmy się spacerkiem na ,,Polanę Czerwoną”, tam tradycyjnie rozpaliliśmy ognisko, piekliśmy kiełbaski i świetnie się bawiliśmy. Kropelki padającego od czasu do czasu letniego deszczu nie ostudziły naszego entuzjazmu. Apetyt na zabawę i kiełbaski z ogniska dopisywał nam bardzo a całość opromieniała atmosfera radości.
Od dawna oczekiwaliśmy odwiedzin młodzieżowego zespołu ,,Pocztomental” z Środowiskowego Domu Samopomocy przy ul. Pocztowej. Dzień wcześniej w ramach zajęć kulinoterapii przygotowaliśmy słodki poczęstunek – sernik na zimno z brzoskwiniami i galaretką owocową. Bardzo chcieliśmy jeszcze raz zobaczyć piękny taniec wykonany w maju w czasie szant oraz posłuchać, jak śpiewa Beatka. Mimo strasznego upału bawiliśmy się doskonale. Byliśmy wzruszeni tym występem i z niecierpliwością czekamy na następne spotkanie. Do zobaczenia wkrótce.
W ramach zajęć terapii kulinarnej nasza Kierownik Kuchni Pani Anita Szabelska namówiła nas do wykorzystania w pełni sezonu na owoce. Przekonała nas, że w ten sposób dostarczymy sobie naturalną a zalecaną przez żywieniowców porcję witamin. Przygotowaliśmy sałatkę owocową do obiadowego deseru – galaretki owocowej. Apetyczny wygląd i pięknie podany deser dostarczył nam nie tylko potrzebnych witamin ale też prawdziwą przyjemność konsumpcji. Przygotowaliśmy też wspólnie comiesięczną gazetkę ścienną pod pt: „Owocowy Raj”.
9 – go sierpnia bieżącego roku w Domowej Kawiarence Mieszkańcy Naszego Domu uczestniczyli w bardzo lubianej przez Nich zabawie w kalambury. Warto wiedzieć, że kalambur (z języka francuskiego),to zabawna gra słów o zbliżonym bądź identycznym brzmieniu , lecz o różnych znaczeniach. Efekt powstaje dzięki przeprowadzanym przekształceniom wyrazów. .Również: odmiana szarady, zagadka słowna, opisująca ,często żartobliwie, czasem przewrotnie, fragmenty – wyrazy lub sylaby – rozwiązania, będącego kalamburem. Nasze kalambury to również teleturniej oraz gra towarzyska, nie ma ona jednak poza nazwą nic wspólnego z prawdziwymi kalamburami. Zasadniczym elementem zabawy jest odgadywanie haseł. W każdej kolejce każda drużyna odgaduje hasło lub hasła, przedstawiane przez jednego z członków drużyny. W poszczególnych etapach zabawy hasła przedstawiane są gestami (pantomima) lub rysunkami (elementy rebusu). Zarówno podczas pokazywania jak i rysowania nie wolno używać słów ani wydawać innych dźwięków, podpowiadających hasło. Podczas rysowania nie można ponadto uciekać się do gestów, oraz pisać wyrazów (czasem nawet poszczególnych liter/cyfr). Natomiast podczas pokazywania nie wolno wskazywać na osoby/miejsca będące w pobliżu pokazującego. Wielu organizatorów kalamburów zabrania też wykorzystywać własne ubranie do pokazywania kolorów.
Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym (w tradycyjnej, klasycznej odmianie tj. siatkówce halowej) uczestniczą dwa sześcioosobowe zespoły, w każdym: rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero – na boisku przebywa jednak tylko sześciu zawodników, libero zmienia się najczęściej ze środkowymi, gdy drużyna przyjmuje zagrywkę. Pomysłodawcą reguł gry w piłkę siatkową był Amerykanin William G. Morgan – na co dzień nauczyciel wychowania fizycznego w Young Men’s Christian Associaton (YMCA) w mieście Holyoke w stanie Massachusetts. 9 lutego 1895 odbył się w tamtejszej sali gimnastycznej premierowy pokaz stworzonej przez niego dyscypliny, którą wówczas nazywano Mintonette. W 1949 zorganizowano pierwsze Mistrzostwa Świata mężczyzn, a w 1952 Mistrzostwa Świata kobiet. Mistrzostwa Europy mężczyzn wprowadzono do kalendarza w 1948, a Mistrzostwa Europy kobiet w 1949. Do programu olimpijskiego siatkówka (zarówno w wydaniu kobiet, jak i mężczyzn) weszła w 1964, podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio. Dzisiaj tzn. 8 sierpnia br. polska olimpijska drużyna siatkarska rozgrywa o godzinie 20.30 niezwykle ważny mecz z ekipą Federacji Rosji, którego stawką może być w dalszych meczach nawet złoty medal olimpijski na IO w Londynie. Także dzisiaj w Naszym Domu rozegrano mecze piłki siatkowej na siedząco pomiędzy drużynami reprezentującymi Mieszkańców segmentów: A, B i C. Organizatorami i głównymi sędziami zawodów byli domowi superrehabilitanci: Katarzyna Duda, Dorota Rekść i Witold Nowak.
Wielkie grillowanie rozpoczęło się w Naszym Domu 31 lipca bieżącego roku. Tym razem pod zawołaniem „ Owocowy raj”. Na pobliskim drzewie zawieszono namalowany na płótnie duży obraz, na którym wyraźnie szczęśliwi, choć zagubieni w Edenie: Adam i Ewa stoją nadzy przykrywający swoje intymności egzotycznymi owocami. Mieszkańcy Domu zasiedli wygodnie za stołami czekając na frykasy z grilla, czyli smakowitą kiełbasę, kaszankę, mięsne dania gorące od ognia i pachnące dymem. Także owoce sprowadzono specjalnie na tę szczególną imprezę – spotkanie Domowej Rodziny Mieszkańców w raju, który pracownicy Naszego DPS – u wykreowali przed „ Domem Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21-29. Oficjalnie to szczególne spotkanie ku uciesze zarówno spragnionych kubków smakowych jak i ducha zebranych otworzył Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu. Wielu Mieszkańców po zaspokojeniu wielkiego apetytu na grillowe specjały zapragnęło śpiewać. Instruktor kulturalno – oświatowy uderzył w struny gitary klasycznej i gremialnie zaśpiewano wiele, wiele piosenek: Zakochałam się w Szczecinie, Jarzębina czerwona, Kareta Złota, Walentyna Twist, Nikt na świecie nie wie, Głęboka studzienka, Mały miś, Hej tam przy młynie, Bal, Schody do nieba…W grillowym, „ Owocowym raju” wykonywano moc utworów, w rozmaitych stylach, piosenki ludowe, współczesne, refleksyjne i zachęcające to tańca. To był prawdziwy, pełnowymiarowy koncert. I wielu Mieszkańców przy wtórze muzyki i chóralnych śpiewów, po prostu tańczyło, że aż miło. Zdarzały się także solowe recitale. Panie Alicja Czuraba, Ewa Szadujko, Panowie Stanisław Czarnowski, Józef Rutkowski…U nas „ śpiewać każdy może…”, szczególnie gdy jest syty, zadowolony i rozochocony grupową widownią, która jednocześnie wtóruje „ tyralierą” głosów. Baju, baju, będziesz w raju? O, nie! My byliśmy, potrawy z grilla smakowaliśmy i śpiewaliśmy solo i prawdziwie anielskim chórem. W „ Owocowym raju”.
O tym, że „piosenka jest dobra na wszystko” – zwłaszcza, kiedy jest to piosenka z repertuaru Starszych Panów – przekonujemy się już od ponad pół wieku (pierwszy program z kultowego kabaretu telewizyjnego miał emisję w 1958 roku). Utwory do słów Jeremiego Przybory z muzyką Jerzego Wasowskiego to w polskiej muzyce popularnej kanon piosenki literackiej. A o ich ponadczasowości przekonuje niesłabnące zainteresowanie repertuarem Kabaretu Starszych Panów. Takie też motto:” Piosenka jest dobra na wszystko…” dali organizatorzy spotkania integracyjnego w Śniatowie. A dalej tekst piosenki tak oto się przedstawia: „Piosenka na drogę za śliską, piosenka na stopę za niską, piosenka podniesie ci ją…”. Jeżeli o chodzi o drogę za śliską, to w drodze do Domu Pomocy Społecznej w Śniatowie nie stanowiła ona żadnego problemu, gdyż Pan Wiesiu, który prowadził samochód, którym nasza grupa wokalna jechała, by przedstawić swój repertuar – kierowcą jest wytrawnym. W Śniatowie powitano nas serdecznie. Pani opiekunka czuwała aby nie zabrakło nam strawy ( kiełbasa, kaszanka, grochówka, bigos, smalec, chleb, owoce, ciastko, cukierki) i wypoczynku przed występem. Pojawiło się wielu wykonawców z Domów Pomocy Społecznej w Zachodniopomorskiem. Wszystkich powitał podczas oficjalnego otwarcia spotkania Pan Krzysztof Szubert, Dyrektor DPS Śniatowo. Potem: wystąpienie gości zaproszonych, występy zespołów, a po przerwie obiadowej – dalszy ciąg występów zespołów i na koniec wspólne biesiadowanie przy muzyce i piosenkach zespołu „ Fantazja”. Nasza grupa wokalna wystąpiła w składzie(Panie): Ewa Baranowska, Alicja Czuraba, Stanisława Fader, Anna Karasińska i Mirosława Nasarzewska. Na gitarze klasycznej akompaniował instruktor kulturalno – oświatowy. Zaśpiewaliśmy niezwykle melodyjne piosenki: Piłka Złota, Nikt na świecie nie wie, Zakochałam się w Szczecinie, Złota Fregata i Tu jest nasza przystań. W tej ostatniej piosence refren jest bardzo prawdziwy i wymowny: W Domu Kombatanta i Pioniera Naszej Ziemi, czas płynie powoli i w swym biegu się leni, a gdy my zaśpiewamy o Fregacie co złota, to tu jest nasza przystań i na życie ochota (…). Były brawa i zabawa. Otrzymaliśmy pamiątkowy dyplom i statuetkę. To wielka radość dla wykonawców. Vivat Śniatowo. „ Piosenka jest dobra na wszystko…”.