DPS Romera

Są tacy, którzy wierzą , że to w jaki się sposób je, jest z jednej strony wyrazem stanu ducha, zaś z drugiej strony może wpływać na nasze samopoczucie, to w jaki sposób się je, w jakiej atmosferze, z kim. Jedzenie jest także okazją do tworzenia pewnych relacji, są takie rodziny, które mają tak mało czasu, że faktycznie ten wspólny posiłek jest dla nich takim normalnym, dobrym byciem ze sobą. Często także wyrazem rozpadu więzi rodzinnych jest fakt spożywania posiłków oddzielnie. Jedzenie jest czynnością rytualną i jako taka ma ogromne znaczenie dla tworzenia lepszego życia rodzinnego. Ważne jest także to, co się je. Szarlotka (jabłecznik) – pochodzący z Francji wyrób cukierniczy, wynalazek przypisywany Marie-Antoine’owi Carême’owi, składający się z półkruchego lub kruchego ciasta oraz owoców. Carême miał stworzyć ciasto o nazwie charlotte russe specjalnie dla cara Aleksandra I, swego wieloletniego pracodawcy. Nazwę swą szarlotka zawdzięcza księżnej Charlotcie, szwagierce imperatora, późniejszej carycy. Nadzieniem najczęściej są jabłka, można także używać gruszek, brzoskwiń, moreli i innych owoców, a jako dodatku rodzynek. Do jabłek w polskiej szarlotce dodawane są przyprawy korzenne, najczęściej cynamon i goździki. I taki pyszny, posiadający duże tradycje kulinarne przysmak piątego września bieżącego roku przygotowali Mieszkańcy Segmentu B Naszego Domu. Było więc: obieranie jabłek, tarcie, podsmażanie, przygotowywanie wspólnymi siłami kruchego ciasta i jeszcze wiele, wiele czynności stanowiących tajemnicę kulinarną każdego cukiernika, a wszystko to pod opieką Pani Magdaleny Niżniowskiej, terapeutki zajęciowej. I na koniec najprzyjemniejszy etap kulinoterapii ( przy wykorzystaniu kubków smakowych), czyli degustacja jabłecznika, czy też szarlotki. Dużo można opisywać, a my skwitujemy efekt tych solidarno-kulinoterapeutycznych działań wymownym słowem: mniam, mniam! Natomiast dwudziestego czwartego września br. Mieszkańcy Segmentów C1 I C2 Naszego Domu pod okiem praktykantów Zachodniopomorskiego Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego wraz z opiekunem praktyk, Panią Anną Słonimską i konsultantką zajęć, Panią Heleną Podlewską wykonali własnoręcznie pyszną i bardzo zdrową ( szczególnie w okresie jesiennym i zimowym) – sałatkę jarzynową. Taka oto sałatka, to potrawa sporządzana głównie ze świeżych warzyw, często z dodatkiem innych składników, także uprzednio poddanych obróbce cieplnej, oraz przypraw, z dodatkiem sosu na bazie majonezu, oliwy, śmietany czy specjalnych sosów ( dressingów). Kuchnie całego świata znają wiele rodzajów sałatek, opartych na różnorodnych składnikach, głównie warzywnych, choć podstawę sałatki mogą stanowić także makarony, ryż, kasze itp., a dodatek sery, mięsa, ryby i owoce morza…Nasza sałatka była wyborna. Poświadczą to degustatorzy, którzy przeżyli rozkosze podniebienia. Mniam.mniam!

Gra planszowa, to rodzaj gry towarzyskiej, do której używana jest plansza. Do najstarszych gier zalicza się: królewska gra z Ur, wari, senet, go, młynek i tryktrak. Tradycyjne plansze posiadają specjalne pola, na których najczęściej rozgrywane są partie poprzez umieszczanie lub przesuwanie pionów w ustalonej wcześniej kolejności przez graczy, których liczba jest ściśle ustalona. W tradycyjnych grach planszowych zazwyczaj istnieją zasady przesuwania pionów zgodnie z pewnym kierunkiem lub ustalony jest konkretny sposób ich poruszania – np. ruch skoczka w szachach. Niektóre polegają na tym że ruch polega na ustawieniu jakiegoś pionka na planszy który może być przez cały czas nieruchomy, bądź w następnym etapie gry zacząć się poruszać. Współczesne gry planszowe są często osadzone fabularnie w konkretnym czasie i przestrzeni, przez co stają się symulacjami. Autorzy nowoczesnych gier planszowych z gatunku tzw. eurogier, nawiązując do starożytnych gier logicznych, starają się rezygnować w jak największym stopniu z elementów losowych (np. rezygnacja z używania kostki) tak, aby tylko od inteligencji oraz obranej przez graczy strategii zależał przebieg rozgrywki. Elementem różnicującym przebieg i zasady gry stała się tak zwana mechanika gry. 23 września tego roku Mieszkańcy Naszego Domu pod opieką i przy współudziale pracowników Terapii Zajęciowej z zapałem i na skutek pozytywnego oddziaływania elementu rywalizacji stanęli na „ placu boju” w następujących grach planszowych: warcaby, szachy, Chińczyk, scrabble, puzzle ( także gry karciane: tysiąc, macao) oraz gry pamięciowe – super pamięć, Halma oraz mini kalambury. To były istne igrzyska pod wezwaniem „ myślę więc jestem”, albo „ Wszystko, jeśli dobrze pomyśleć, daje do myślenia” lub najbardziej adekwatne zawołanie: Gra planszowa – mądra głowa. Bo przecież człowiek jest tym, o czym przez cały dzień myśli, czyli jeżeli chociaż przez część dnia, podczas intensywnego zajmowania się problematyką i zagadkami związanymi z grami planszowymi rozbudza swoją inteligencję, pamięć i logikę postepowania zasługuje w pełni na miano homo sapiens, co znaczy istota (człowiek) myślący. Gra planszowa to rodzaj gry towarzyskiej, ale także gra o zachowanie i pozytywny rozwój własnej osobowości. I właśnie o tym myśli się w Naszym Domu.

18 września 2014 roku, w czwarty dzień tygodnia, rozpoczął się na terenie przyległym do Naszego Domu – grill dożynkowy. Nazwa niezwykle oryginalna. Obrzęd dożynek prawdopodobnie związany był pierwotnie z kultem roślin i drzew, potem z pierwotnym rolnictwem. Wraz z rozwojem gospodarki folwarczno-dworskiej w szesnastym wieku dożynki zagościły na dworach majątków ziemskich. Urządzano je dla żniwiarzy (służby folwarcznej i pracowników najemnych) w nagrodę za wykonaną pracę przy żniwach i zebrane plony. Natomiast grillowanie, czyli smażenie żywności na ruszcie zamieszczonym nad źródłem ciepła, znane było od czasów prehistorycznych, kiedy człowiek nie znał jeszcze naczyń żaroodpornych, ani innych metod termalnego przetwarzania żywności. Opiekanie mięsa nad ogniem było więc pierwszą i podstawową metodą przygotowywania pokarmów. Grillowanie we współczesnym rozumieniu (z wykorzystaniem do tego celu specjalnego urządzenia) upowszechniło się po drugiej wojnie światowej, kiedy amerykańska klasa średnia zaczęła masowo wyjeżdżać poza miasto, aby spędzać tam czas wolny od pracy. A z czasem trafiło do Polski. I tak grill dożynkowy, to spotkanie na świeżym powietrzu Mieszkańców Naszego Domu w okresie żniw, gdy kończy się lato, następuje jesień ( najlepiej złota i polska) i grillowania zostają zawieszone do okresu wiosny. W roku 2014 astronomiczna wiosna rozpoczęła się dokładnie 20 marca o godzinie 17.57 i na placu przed DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21 29 w obecności Pana Ryszarda Budzisza, Dyrektora Domu, pracowników i Mieszkańców odbyło się zapisane na trwale w kalendarzu Domowych imprez spotkanie – rytuał palenia Marzanny, śpiewanie piosenek, recytowanie wierszy o zielonej porze roku i tradycyjnie podano biesiadnikom” kiełbaski z grilla”, kawę, herbatę, chleb, bułki i ciastka. Czas płynie jak bystry nurt rzeki i teraz podczas domowej imprezy zwanej grillem dożynkowym Pan Dyrektor Ryszard Budzisz także, jak w pierwszy dzień wiosny, zaprosił wszystkich zebranych do wspólnej zabawy ”na początek jesieni”, spożywania grillowych przysmaków i śpiewania piosenek , bo jak mówił profesor Leszek Kołakowski:” Do śpiewu, proszę państwa, głos musi być bez skazy, tu nie ma stopni czystości, albo się ma głos doskonały, albo nie ma go wcale, najmniejszy błąd, choćby niedostrzegalny, leciutki, maleńki fałsz psuje od razu wszystko, z głosem nie ma żartów, śpiew jest mową boską albo nie ma śpiewu”. Muzyką mechaniczną zajmował się fachowo i z dużym poczuciem nastrojów Pan Przemek Kuduk, zaś za tworzenie grup śpiewaczych ( Danuta Krawczyk, Alicja Czuraba, Madzia Niżniowska, Kasia Duda, Jagoda Kabat, Karolina Drelich, Asia Robuta, Asia Milewska i solistka Ewa Szadujko, czyli Ewka O.) i akompaniament odpowiadał instruktor k – o. Były także tańce, zdyscyplinowane hulanki i zabawy. Wszyscy uznali tegoroczny grill dożynkowy za niezwykle udane przedsięwzięcie. Teraz byle do wiosny Anno Domini 2015. Ze śpiewem na ustach ( muzykoterapia) – przetrwamy śpiewająco.