DPS Romera

Mieszkańcy i pracownicy Naszego Domu ( odpowiednio: Chór „ Srebrna Młodość” i Zespół Piosenkarskich Przodowników Pracy „Ad Hoc” zapragnęli wyznaczyć sobie ważny i trudny pod względem artystycznym, wykonawczym, interpretacyjnym, a także kondycyjnym cel: przygotowanie Koncertu „ Jak za dawnych lat” obejmującym dwadzieścia ( sic) piosenek, wielkich, ponadczasowych przebojów pochodzących z polskich filmów zrealizowanych w okresie tzw. Międzywojnia. Wyzwanie to niezwykle, ważkie i nietuzinkowe. W skład Chóru „ Srebrna Młodość” wchodzą Panie: Anna Karasińska, Alicja Czuraba, Henryka Szafranek, Irena Lewińska, Maria Magdalena Wołoszczuk , Danuta Krawczyk oraz Pan Witold Czarnecki. Zespół Piosenkarskich Piosenkarskich Przodowników Pracy ”Ad Hoc” tworzą Panie: Sylwia Solarz, Helena Podlewska, Katarzyna Duda, Dorota Rekść, Jagoda Kabat, Joanna Milewska i Pan Przemek Kuduk. Akompaniuje i moderuje instruktor ds. kulturalno – oświatowych. Na początku były intensywne próby panelowe: analiza tekstów, szlifowanie linii melodycznej, szkolenie interpretacyjne, potem wspólna próba generalna i na końcu w dniu 18 czerwca 2014 roku pięknie wykonany w Jadalni Naszego Domu, czyli w DPS „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera – Koncert” Jak za dawnych lat”. Widownia bardzo liczna i krytyczna przyjęła ten występ wielce zyczliwie. Słowo wprowadzające wygłosiła Pani Katarzyna Kałucka, zastępca Dyrektora Naszego Domu. Potem” grubo” ponadgodzinne śpiewanie takich standardów jak: Chryzantemy złociste, Jesienne Róże, To ostatnia niedziela, Młodym być, Zagubione serce, Ada to nie wypada, Zimny Drań, Umówiłem się z nią na dziewiątą i wiele, wiele innych. Wykonano je bardzo profesjonalnie, z nadzwyczajnym szarmem i pietyzmem. Były duże brawa. I tu anegdota. Na zakończenie koncertu zdążył powrócić z ważnego spotkania urzędowego Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu, który wysłuchał specjalnie powtórzonych dla Niego piosenek m.in. Ach jak przyjemnie i wyraził swoją aprobatę dla wykonawców, ich pracy i jakości wykonania wielkich przebojów. Teraz połączone zespoły czeka występ w szczecińskiej Różance z okazji Dnia Pioniera, a w przyszłości nowe koncerty tematyczne nawiązujące do okresów: powojennego, lat sześćdziesiątych, siedemdziesiątych ubiegłego wieku itd. w polskiej piosence. Mimo, że zawieszamy sobie poprzeczkę coraz wyżej – podołamy. Na koniec: garść informacji historyczno – personalnych dotyczących piosenek z okresu międzywojnia. Któż z nas nie zna duetu „Nie kochać w taką noc” śpiewanego w filmie „Ada! To nie wypada!” przez Lodę Niemirzankę i Aleksandra Żabczyńskiego, niezapomnianego przeboju Hanki Ordonówny „Miłość ci wszystko wybaczy”, szlagierów Zuli Pogorzelskiej „Ja się boję sama spać” i pierwszego w Polsce „Charlestona”, „Umówiłem się z nią na dziewiątą” z filmu „Piętro wyżej” w wykonaniu największego amanta polskiego przedwojennego kina – Eugeniusza Bodo, czy przepięknych klasycznych tang, jak „To ostatnia niedziela” i „Piosenka przypomni ci” w stylowych interpretacjach Mieczysława Fogga? Niezwykle wysoki poziom literacki, mistrzostwo muzyczne i niezapomniane kreacje filmowe wykonawców tych utworów, uczyniły je nieśmiertelnymi, dzięki czemu bawią i wzruszają po dziś dzień. Lata dwudzieste i trzydzieste ubiegłego wieku były dla polskiej piosenki okresem wielkiego entuzjazmu, spowodowanego przede wszystkim odzyskaniem niepodległości. W kwietniu 1919 roku otworzyła swe podwoje „Qui Pro Quo”, najciekawsza rewiowa scena międzywojennej Warszawy. To na niej występował legendarny amant Eugeniusz Bodo, sławne kabaretowe diwy Hanka Ordonówna, Mira Zimińska, Zula Pogorzelska, gwiazdy operetki i filmu Tola Mankiewiczówna, Stanisława Nowicka. To na tej scenie, i wkrótce na wielu innych, śpiewano największe przeboje tamtych lat – przeboje niezrównanych mistrzów pióra Mariana Hemara i Andrzeja Własta – autorów większości polskich tekstów światowych szlagierów. Ogarnięta światową modą na jazz, zauroczona synkopami była nie tylko wielka broadwayowska piątka – Berlin, Porter, Gershwin, Kern, Rodgers, lecz także kompozytorzy niemieccy i francuscy. Nawet czołowy radziecki kompozytor Izaak Dunajewski uległ jej czarowi. Dzięki niej także piosenki Henryka Warsa, Jerzego Petersburskiego, Bronisława Kapera oraz braci Henryka i Artura Goldów nabierały światowego smaku. Ich twórczość znali i podziwiali melomani w wielu krajach, rozsławiały ją płyty, utrwalały wydawnictwa nutowe i wielkie filmowe role gwiazd dwudziestolecia międzywojennego.

Moryń znajduje się w południowo-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie gryfińskim. Położony nad jeziorem Mokrzycko. Cała gmina Moryń leży w otulinie Cedyńskiego Parku Krajobrazowego, a duża jej część należy do samego parku. Dom Pomocy Społecznej w Moryniu prowadzony jest przez Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego. DPS w Moryniu przeznaczono dla 120 mieszkańców dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie. Dyrektorem Domu jest siostra Małgorzata Kałdowska. 12 czerwca 2014 roku reprezentujący DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczący się przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 Zespół Bigbitowy Dum – Dum w okazjonalnie rozszerzonym składzie: Maria M. Wołoszczuk, Alicja Czuraba, Henryka Szafranek, Witold Czarnecki, Danuta Krawczyk i opiekun/akompaniator – instruktor k-o, udał się na Festiwal „ Kwiatowa Twórczość”, aby przedstawić następujące piosenki: „ Chryzantemy złociste”, „Jesienne róże” i „ Obladioblada” – w oryginalnej kwiecisto – mocnouderzeniowej aranżacji. Publiczność nagrodziła występ naszego zespołu rzęsistymi oklaskami. Oprócz konkursu śpiewaczego gospodarze zorganizowali wiele dodatkowych konkursów, których wspólnym mianownikiem były oczywiście – kwiaty i to co z nimi można skojarzyć. Współzawodniczono więc w wykonywaniu najpiękniejszych ikeban w korytkach, sadzono, wykopywano, zakopywano, rzucano i celowano. I wręczano nagrody. Nasi reprezentanci otrzymali wspaniałą, wielką, zieloną konewkę oraz dyplom. Po stresie festiwalowym – tańczono i relaksowano się wielce. W festiwalu wzięło udział około 200 osób: zaproszeni goście –Pan Wojciech Konarski – Starosta Gryfiński, Pani Gabriela Kotowicz – Przewodnicząca Rady Powiatu, Pan Henryk Kaczmar Wiceprzewodniczący Rady Powiatu, Pani Marianna Kołodziej– Nowicka Dyrektor PCPR oraz przedstawiciele miasta, gminy. Łącznie na scenie w Moryniu wystąpiło czternaście zespołów. Do Naszego Domu wracaliśmy, z Panem Dyrektorem, Ryszardem Budziszem na czele, w pachnących sukcesem i radością nieskrępowanego śpiewania nastrojach. Obladioblada – dobra nasza.

 Nasz Dom odwiedziła grupa uczniów XI Liceum Ogólnokształcącego.  Zespół Szkół Ogólnokształcących Nr 4 przy ulicy  Eugeniusza Romera 2 w Szczecinie tworzą: Gimnazjum Nr 14 oraz  wspomniane już  XI Liceum Ogólnokształcące. Dowiedzieliśmy się, iż w ostatnich latach nastąpił dynamiczny rozwój szkoły, którego konsekwencją jest  bogata i interesująca oferta edukacyjna, która przekłada się na stale rosnące wyniki i sukcesy  uczniów tej placówki. Wizyta młodzieży w Naszym Domu z założenia była niekonwencjonalna i niezmiernie interesująca,  postanowiliśmy więc poprosić Gości, aby zechcieli sami ją opisać na naszej stronie Internetowej ( co stanowi precedens w sposobie pozyskiwania przez nas informacji i redagowania tekstów). Oto tekst napisany, współredagowany z uczniami XI Liceum Ogólnokształcącego ( nasze drobne, niezbędne korekty nie zmieniły sensu i stylu sprawozdania) i  przekazany nam  przez Pania Klaudię Sobas (uczennicę):” 27 maja 2014 roku uczniowie klasy II LA o profilu prawno-psychologicznym z XI Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie odwiedzili DPS” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczący się  przy ulicy Romera 21 – 29. Wszyscy oni biorą udział w konkursie Akademia Nowoczesnego Patriotyzmu organizowanym przez Klub Jagielloński. Jego ostatnim etapem był projekt społeczny, dzięki któremu polepszyć ma się życie społeczeństwa w danej miejscowości. Uczniowie bardzo pragnęli i doprowadzili do spotkania dwóch pokoleń i wspólnymi siłami stworzyli coś wspaniałego, czemu towarzyszyła miła atmosfera i podejmowali wszelakiego rodzaju działania aby w młodych osobach szerzył się patriotyzm, ( przynajmniej jego zalążek) – dlatego właśnie pojawili się w tym miejscu (społeczność Kombatantów i Pionierów).. Pokazali, że wiek człowieka lub duża w nim różnica  to tylko liczba oraz w sposób sensowny i kreatywny spędzili czas z osobami starszymi. Mieszkańcy domu brali udział w zawodach, tj. bule, siatkówka – dość nietypowa, ponieważ na siedząco, rzutki, rzucanie do celu. Wszyscy byli bardzo chętni do wspólnej zabawy. Był także poczęstunek: ciastka, owoce, lemoniada. Uczniowie czytali mieszkańcom gazety, rozwiązywali z nimi krzyżówki i długo  rozmawiali. Niektórzy Mieszkańcy dzielili się z wychowankami Liceum swoimi wspomnieniami. Jedna z uczennic zaśpiewała kilka pięknych piosenek, a inni przedstawiciele szkoły  wypowiedzieli się na temat tego, jaka jest, czy też powinna być  Polska ich marzeń. Uśmiech i podziękowania osób, z którymi młodzi ludzie spędzili kilka godzin znaczył dla nich bardzo dużo. PS. Aby wspomóc uczniów XI LO w Szczecinie w konkursie należy wejść na stronę www.anp.kj.org.pl, tam kliknąć w zakładkę: Ranking 2014 i odnaleźć XI Liceum Ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Nr 4 w Szczecinie. Następnie oddzielnie zagłosować na tekst, zdjęcie oraz film, który jest relacją z opisanego wydarzenia”. Dziękujemy i zapraszamy uczniów XI Liceum Ogólnokształcącego  do ponownej wizyty w Naszym Domu.

Wystarczy, że pani „doktor” Moli przekroczy próg Domu Pomocy Społecznej „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” mieszczący się przy ulicy Eugeniusza Romera 21 – 29 w Szczecinie i głęboko spojrzy w oczy pierwszemu napotkanemu mieszkańcowi: seniorce lub seniorowi, a na dodatek z wyrozumiałością pozwoli się pogłaskać – efekt jest natychmiastowy: pozytywny, kojący, wywołujący radość i zwiększenie optymizmu u osoby leczonej „dogoterapeutycznie”. Wiadomo, że dotyk jest zbawiennym zmysłem: kto dotyka (głaszcze) jest jednocześnie dotykany. Na przykład na opuszkach palców, na powierzchni dwóch milimetrów skóry mieści się siedemset zakończeń nerwowych i wszystkie z nich są spragnione dotyku jak pustynny piasek wody. Ze szczegółowych badań lekarskich wynika, że osoby pozbawione dotknięć (a także efektu czułego łaszenia się do nich) mają skłonność do zapadania w stany depresyjne, są podatniejsze na choroby, ich fale mózgowe i rytm snu wykazują zakłócenia etc. A pies daje możliwość ćwiczeń w naturalny sposób i równolegle – okazania uczuć. Wie o tym doskonale pani Helena Sawczyszyn, od lat ceniona w DPS-ie terapeutka zajęciowa, teraz także specjalistka z zakresu dogoterapii (ukończyła odpowiednie kursy, m.in. w Wałczu, uzyskała stosowne certyfikaty), opiekunka, ”asystentka naukowa” suczki Moli, jasno biszkoptowego Golden Retrievera, przynoszącej zdrowie czworonożnej ulubienicy i maskotki mieszkańców DPS-u przy Romera. Na pomysł sprowadzenia w celach leczniczych psa domowego (Canis familiaris) wpadła osiem lat temu sama pani Helena, gdy zauważyła niezwykle pozytywne, zbawienne dla samopoczucia efekty, które nastąpiły u seniorów – mieszkańców domu, gdy przyszła do nich ze swoim ukochanym pieskiem – Neli. Pan Ryszard Budzisz, dyrektor DPS „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej”, człowiek otwarty na wszelkie sensowne nowości korzystne dla jego podopiecznych w krótkim czasie podjął decyzję o zakupie psa – terapeuty, a pani Sawczyszyn została oddelegowana na specjalistyczne szkolenia z zakresu dogoterapii. Warto dodać, że terapia z udziałem psa (dogoterapia lub kynoterapia) wzmacniająca efektywność rehabilitacji (także osób w starszym wieku) jest jedną z dziedzin zooterapii (animaloterapia), czyli terapii z udziałem zwierząt. W Polsce najczęściej spotykane formy zooterapii to: dogoterapia – psy, felinoterapia – koty i hipoterapia – koty. „Podczas zajęć wykonuje się wiele rodzajów ćwiczeń i zabaw, które mają służyć podstawowemu celowi dogoterapii – wszechstronnemu rozwojowi podopiecznych – oddziaływaniu na sferę emocjonalną, eliminowaniu agresji i autoagresji, rozwojowi empatii, poprawie samooceny etc. Zajęcia z udziałem psa mają również na celu rozwijanie sfery umysłowej pacjentów, wpływając na koncentrację uwagi, rozwój mowy i funkcji poznawczych, pobudzanie zmysłu wzroku, słuchu, dotyku i węchu. Różnego rodzaju zabawy wpływają na aktywność fizyczną podopiecznych”.*  Pani Helena Sawczyszyn mówi: – Moli ma prawie cztery lata, jest zdrowa i bardzo towarzyska. Ze wszystkimi testami poradziła sobie wzorowo. Regularnie odnawia certyfikat. Należy do stowarzyszenia „Po To Jestem”. Potrafi na komendę kołować się w lewo i w prawo, wyciągnąć klucze z kieszeni, ukłonić się, zawstydzić, czyli zakryć pysk łapą, ściągnąć kapcia z nogi, czy rękawiczkę z dłoni. Tak rozbawia seniorów, że aż płaczą ze śmiechu. Oni ją kochają z całego serca, zaś ona odpłaca im swym sercem psim. Imię: „Moli” dla „pani doktor” na czterech łapach wymyśliły w ramach ogłoszonego konkursu dzieci pracującej w naszym DPS-ie pielęgniarki. I tak już Moli skutecznie, mądrze, „dogoterapeutycznie” w naszym Domu sobie swawoli. Całkiem niedawno, z okazji Dnia Pracownika Socjalnego wyróżniono i nagrodzono – uwaga! uwaga! – z Domu Pomocy Społecznej „Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ul. Eugeniusza Romera 21- 29 w Szczecinie – panią Helenę Sawczyszyn i jej psa – terapeutę wizytującego – Moli. Specjalnie dla Moli pan Krzysztof Soska, wiceprezydent miasta Szczecin napisał wiersz i wręczył jej kość przewiązaną kokardą. O czym to świadczy? Proste. Dogoterapia górą! PS. „Do dogoterapii nadają się psy różnych ras z wyłączeniem bojowych i stróżujących. Najczęściej spotykane są: Labrador Retriever, Golden Retriever, Nowofundland, Cavalier King Charles Spaniel, Berneński Pies Pasterski. Po odpowiednim przeszkoleniu, łagodne, kokardką. Zdrowe, objęte systematyczną kontrolą weterynaryjną, czyste, tolerancyjne, pewne siebie, akceptujące obcych mają możliwość niesienia radości i pomocy osobom potrzebującym”.*

*Wikipedia