Kraszewski Józef Ignacy, pseudonim Bogdan Bolesławita (1812-1887), polski prozaik, poeta, publicysta, krytyk. 1829 rozpoczął studia literackie na Uniwersytecie Wileńskim. 1830-1832 w areszcie za udział w tajnym związku młodzieży. 1837-1853 gospodarował w majątkach na Wołyniu. 1853-1859 mieszkał w Żytomierzu, następnie w Warszawie, gdzie objął kierownictwo Gazety Codziennej (1861 przemianowanej na Gazetę Polską). Na początku 1863 wyjechał do Drezna, skąd współpracował z polskimi czasopismami i wydawnictwami. 1868-1871 miał własną drukarnię, publikując m.in. wydawnictwa periodyczne, jak Tydzień. 1883 aresztowany i oskarżony o współpracę szpiegowską z Francją, był skazany i więziony. 1885 udało mu się wyjechać za kaucją za granicę, przebywał we Włoszech i Francji. J. I. Kraszewski w swoim życiu napisał ponad 400 pozycji autorskich, co jest nieporównywalnym fenomenem w dziejach literatury. W swoich dziełach odwoływał się do współczesnych mu tematów, oraz przeszłości Polski i czasy antyku. Jego twórczość możemy podzielić na trzy okresy: młodzieńczy (1830-1838), wołyńsko-warszawski(1838-1863), drezdeński (od 1863).
Ortopedia to dział medycyny klinicznej i nauka zajmująca się rozpoznawaniem i leczeniem wad rozwojowych i nabytych zniekształceń i zaburzeń czynności narządu ruchu. Obejmuje cały okres życia ludzkiego. Ortopedia ma ścisły związek z m.in. biomechaniką, chemią, mechaniką. W zakres działania ortopedii wchodzą: wady wrodzone i rozwojowe powstające w życiu płodowym, po urodzeniu, w okresie wzrostu, rozwoju i starzenia się człowieka; zapalenia swoiste, nieswoiste i odczynowe narządu ruchu i ich następstwa; zniekształcenia i dysfunkcje po porażeniach wiotkich i spastycznych; następstwa urazów narządu ruchu; chorób nowotworowych narządu ruchu; następstwa zaburzeń hormonalnych, odżywczych i chorób układowych w obrębie narządu ruchu. Rozwój ortopedii sięga okresu starożytności. W starożytnej Grecji akcentem ortopedycznym są opisy anatomii układu kostnego, stawowego i więzadłowo-mięśniowego ( Hegetor), Ojciec medycyny Hipokkrates zajmuje się także leczeniem urazów kości i stawów. W starożytnym Rzymie, Grek Galen (129-199 p.Ch.). zajmuje się "medycyną sportową" opisując urazy i leczenie narządu ruchu u gladiatorów. Do Europy osiągnięcia ortopedii zawędrowały w XII w. poprzez Grecję z krajów arabskich. Za ojca współcześnie rozumianej ortopedii uważa się francuskiego profesora Nicholasa Andry , który w 1741 roku opublikował książkę "Ortopedia", omawiającą patologię i sposoby leczenia deformacji kostnej dzieci. W okresie tym uznawany za ojca angielskiej medycyny Thomas Sydneham (1624 -1689) opisuje objawy leczenie choroby reumatyczne i zmiany zachodzące w stawach .Rozwój radiologii rozpoczął nową erę rozpoznawania chorób kości. W Polsce pierwsze oddziały ortopedyczne powstały w latach międzywojennych w Poznaniu, Lwowie, Warszawie i Krakowie. Pierwszą katedrę ortopedii otworzył Ireneusz Wierzejewski (uznawany za ojca polskiej ortopedii) w 1923 r. w Poznaniu. W roku 1928 powstało Polskie Towarzystwo Ortopedyczne i Traumatologiczne, które działa z przerwą wojenną do dzisiaj. Twórcami powojennej ortopedii w Polsce byli prof. Adam Gruca, prof. Marian Garlicki, prof. Donad Tylman, prof. Tomasz Żuk, prof. Artur Dziak, prof. Hlawaty, pof.G. Wejsflog, prof. Andrzej Wall, prof. Andrzej Skwarcz.. Właśnie ze słynnej szkoły profesora Tomasza Żuka wywodzi się doktor Wojciech Żebrowski.
Podróżnik-Ryszard Tunkiewicz
Ryszard tunkiewicz – Szczecinianin z krwi i kosci, ps.POzdrowienia dla twojej przyjaciolki i mojej znajomej z Polskiego Radia Szczecin
Godzina 8.41. Zawyły syreny. Dwa lata temu o tej godzinie Polska zamarła. Katastrofa samolotu prezydenckiego w Smoleńsku…Dziś oddaliśmy hołd i wspomnieliśmy Tych, którzy odeszli ze świata żywych. Nie odeszli z naszej pamięci. Chwila ciszy. Moment zadumy i refleksji. Niezbyt wielu Mieszkańców zgromadziło się tego dnia w domowej jadalni. Szkoda. Wierzyliśmy, że ta data przemówi do wielu serc. Apel rozpoczęła Grupa Wokalna Sing-Sing. balladą Zegarmistrz Światła. To prawda. Po nas wszystkich przyjdzie kiedyś Zegarmistrz Światła Purpurowy… Krótkie przypomnienie Tragedii Smoleńskiej przeczytała Pani Anna Pacholczak. Na twarzach Mieszkańców i pracowników Domu widać skupienie, wzruszenie i godną powagę. Modlitwę za Nich w poezjiwygłosiła Pani Maria Kawałkowska. Podkład muzyczny wykonany przez Pana Lecha dodał odpowiedniego wymowie słów nastroju. Potem wiersz: Smoleńskie Pole. W wiersze, które przyszło mi czytać włożyłam całe moje serce. Dziewięćdziesiąt sześć dusz poszło wtedy, tak jak w tytule wykonanej piosenki: Schodami do Nieba. Nie było braw. Nie w takiej chwili. Trwała wymowna cisza. Ona powie więcej. Pani Katarzyna Duda przejmujący wiersz Stratosferyczni, poezję gorzką, bolesną, chwilami drastyczną w opisie postaci ofiar i pola tragedii, wypowiedziała, tak to należy ująć, w sposób niezwykle poruszający.
21 marca hucznie powitaliśmy wiosnę! Z tej okazji urządziliśmy „Wiosenny Turniej Sportowy”, podczas którego rozegraliśmy mistrzostwa ośrodka w tenisie stołowym. Uczestnicy i terapeuci mieli okazję pochwalić się swoimi umiejętnościami sportowymi. Grze towarzyszyły wielkie emocje. Wszyscy śmiali się, bawili i kibicowali. Zawodom towarzyszył oczywiście pyszny poczęstunek, przygotowany przez naszych Uczestników. Były też nagrody i dyplomy. To był wspaniały dzień!
W czwartek 9 lutego byliśmy w Muzeum Narodowym w Szczecinie na wystawie pt. „Polskie meble malowane XVIII i XIX wieku”. Ekspozycja wzbudziła ogromne zainteresowanie. Szczególnie podobały nam się nam piękne, rzeźbione krzesła i malowane kufry. Po wystawie spacerowaliśmy po Wałach Chrobrego i podziwialiśmy piękny, zimowy Szczecin.
30 marca 2012 roku uczestniczyliśmy w ,,II Wiosennym Rajdzie Nordic Walking”, organizowanym przez DPS przy ul. Broniewskiego w Szczecinie. Rajd wystartował z Parku Kasprowicza. Maszerowaliśmy aż do Czerwonej Polany przy Lasku Arkońskim. Mieliśmy okazję sprawdzić swoją wytrzymałość i kondycję fizyczną, jak i dobrze się bawić. Marsz zakończył się wspólnym ogniskiem przy muzyce i uroczystym rozdaniem dyplomów. Mimo trudnych warunków atmosferycznych i dużego wysiłku, który musieliśmy włożyć w pokonanie trasy, byliśmy bardzo szczęśliwi.
Dnia 23.03.2012r. byliśmy w Domu Marynarza. Zaprosili nas Podopieczni Domu Pomocy Społecznej przy ul. Broniewskiego w Szczecinie, którzy tworzą kabaret „Wesoły Bronek”. Specjalnie na tę okazję przygotowali program p.t. „Sędzia Anna Teresa Wesołowska”. Odgrywali zabawne sceny i śpiewali przekomiczne piosenki. Zaprezentowali bardzo wysoki poziom gry aktorskiej, a co najważniejsze zadbali, żeby wszyscy doskonale się bawili. Byliśmy bardzo zadowoleni z tak wspaniale spędzonego czasu.
Dnia 06.04.2012 r. odbyło się w naszym ośrodku uroczyste Śniadanie Wielkanocne, na które zaprosiliśmy Naszą Dyrekcję i Księdza Proboszcza. Po pięknych życzeniach zasiedliśmy do wspólnego, suto zastawionego stołu, na którym nie zabrakło tradycyjnych potraw. Na tę wyjątkową uroczystość przygotowaliśmy różne sałatki i jajka na kilka sposobów. Były również ciasta, w tym pyszne babki i serniki, a także owoce i drobne upominki od Wielkanocnego Zajączka. Cieszymy się, że mogliśmy spędzić ten dzień razem, zwłaszcza, że były to nasze pierwsze wspólne święta
Katastrofa polskiego samolotu wojskowego w Smoleńsku, to katastrofa lotnicza, do której doszło w Smoleńsku dnia 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41:06 czasu środkowoeuropejskiego (10:41:06 ). Zginęło w niej 96 osób: prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, duchowni, przedstawiciele ministerstw, instytucji państwowych, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu. Była to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii lotnictwa polskiego i największa pod względem liczby ofiar katastrofa w dziejach Sił Powietrznych RP. Katastrofy nie przeżyła żadna z osób obecnych na pokładzie.10 kwietnia 2012 roku w Naszym Domu odbył się uroczysty apel związany z Drugą Rocznicą Katastrofy Smoleńskiej. W sali stołówki program poetycko-muzyczny ułożony przez terapeutkę zajęciową, Annę Pacholczak i instruktora kulturalno – oświatowego, Lecha Galickiego przedstawiły: Maria Magdalena Wołoszczuk, Anna Karasińska, Mirosława Nasarzewska, Maria Kawałkowska, Katarzyna Duda. Mówiono przejmujące wiersze :„ Modlitwa za nich”, „Smoleńskie pole”, „Stratosferyczni”, „Motyle 10 kwietnia 2010”. Słowo przeplatane było piosenkami w odpowiednim nastroju: „Zegarmistrz Światła”, „Schody do nieba”, „Barka”…Pamięć ofiar katastrofy wykonawcy i zebrani uczcili chwilą ciszy.