Dzień Kobiet zawsze kest bardzo uroczysty w naszym Domu przy Łukasiewicza! Tym razem grupa praktykantów zrobiła dużą niespodza

Do obchodów Dnia Kobiet w DWD/P zaczęliśmy się przygotowywać już na początku lutego. Zaczęliśmy od wybrania sztuki na okolicznościowe przedstawienie – zdecydowaliśmy się na inscenizację „Czerwonego Kapturka”. Potem był miesiąc codziennych, intensywnych prób: opanowania pamięciowego tekstów, ruchu scenicznego, doboru strojów i wykonywania elementów do scenografii.
8 marca 2012 roku w stołówce Naszego Domu obchodziliśmy Dzień Kobiet. Wszystkie Panie powitał Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu. Gorące życzenia dla Mieszkanek i zapowiedz niespodzianek, które przedstawicielki płci pięknej oczekiwały tego dnia. Na początku grupa teatralna przedstawiła doprawdy znakomitą parodię serialu amerykańskiego Dynastia, który, ten autentyczny od kilku tygodni wyświetlany jest w domowej Kawiarence. Otóż akcja sztuki, parodii i w pewnym sensie groteski dzieje w Kalifornii, w bogatej do zniesmaczenia USA, czyli Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w mieście pieniędzy i miłości zwanym Los Angeles. Głównymi bohaterami teatralnego spektaklu są: Blake Carrington, potentat sfery wytwarzania chleba razowego z ziarnami, rozdarty w swej miłości duchowej, a i fizycznej miedzy dwiema kobietami: Cristal – jego obecną żoną, oraz Alexis, pierwszą żoną Blake, a trzeba jedno stwierdzić: producenci i pomysłodawcy sztuki: Pani Helena Semczyszyn i Tomasz Śmigielski oraz wykonawcy – pomysłowi, utalentowani aktorzy: Justyna Korpowska (Alexis), Izabela Piskorz (Cristal) – wielkie nadzieje polskiego teatru i kinematografii – piszę to z pełną odpowiedzialnością recenzenta i krytyka, a także Anna Pacholczak (kloszard),
Trzech Tenorów w Naszym Domu
6.03 br. w Kawiarence Naszego Domu miało miejsce niezwykle interesujące spotkanie z Panią Danutą Łysakowską, z Zespołu Literacko – Muzycznego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Szczecinie. W swoim wprowadzeniu Pani Łysakowska w sposób przystępny i wnikliwy, z ogromną znajomością tematu przedstawiła zebranym postaci wspaniałych tenorów: Placido Domingo, Jose Carrerasa oraz Luciano Pavarottiego, przebieg ich niezwykłych, światowych karier i wręcz legendarne zdarzenia z nimi związane. Następnie odtworzono film muzyczny z występu nieformalnego zespołu Trzech Tenorów w Stanach Zjednoczonych. Setki tysięcy słuchaczy. Wspaniała oprawa, dekoracje, kwiaty. Prezydent USA, słynni aktorzy, postaci z pierwszych stron najbardziej ekskluzywnych czasopism…Wszyscy oni przybyli, aby usłyszeć i zobaczyć tenorów – arcymistrzów.
29 lutego br. ogłoszono wszem i wobec, że w Kawiarence Domowej rozpoczyna się Wieczór Humoru i Śmiechu. O godzinie 15.00. Punktualnie. Pan Stanisław Czarnowski, który przybrał miano “Duszy Towarzystwa” powiedział pierwszy dowcip, który rozbawił do rozpuku licznie zebraną publiczność. Oczywiście najwięcej przybyło pań. Utworzono komisję oceniająca jakość przedstawianych przez Mieszkańców kawałów, dowcipów, anegdot, limeryków, skeczy, piosenek przaśnych i nieco sprośnych…Przecież wszyscy słuchający, to ludzie dorośli i spragnieni śmiechu. W antraktach Grupa Wokalna Sing – Sing wykonywała radosne piosenki np.. “ Nikt na świecie nie wie, że się kocham w Ewie”, czy też inną ze słowami:” podobasz mi się bardzo jak w zeszycie kleks, podobasz mi się bardzo jak zeszłoroczny śnieg”. -Ale to wszystko śmieszne-mówiono. Treści kawałów nie będziemy przytaczać. No, może: “ile noga stołowa ma stołów?”. Reszta z nich były pieprzne jak potrawy super ostre. “ Nie pieprz Piotrze wieprza pieprzem, bo przepieprzysz wieprza pieprzem”. To cytat z satyrycznego wiersza mistrza pióra. Śmiały się szczerze Panie i śmiali się do ostatniego prawie tchu panowie. A pan Stanisław Czarnowski z gracją, wyrachowanym, dżentelmeńskim czarem prowadził tę znakomitą imprezę, w której główne role odgrywali Mieszkańcy.
24 lutego br. gościliśmy, rok po pierwszym spotkaniu, Panią Małgorzatę Wadżet Gardasiewicz, słynnego, licencjonowanego przez polskie i zagraniczne instytucje, astrologa, specjalistkę od wszelkich tajemnic układów gwiazd i planet na nieboskłonie, przed tysiącleciami, a także obecnie, potrafiącej w doskonały sposób zinterpretować wszelkie związane z tą domeną zagadki i podać przekonujące interpretacje. Nasz Gość uczestniczył wielokrotnie w audycjach i programach telewizyjnych jak: TVN, TVN24, TVP1, TVP3, TV7, Gryf i Bryza, w latach 2005 – 2006 w cyklicznym cotygodniowym programie w TVP3 "Trójka domowa". Małgorzata Wadżet Gardasiewicz wzięła także udział w wydaniu świątecznym programu TVP3 "Chwila Kultury". Od wielu lat stale współpracuje z "Polskim Radiem Szczecin". Brała także udział w audycjach w "Trójce", TOK FM, w "Archiwum Roberta Bernatowicza", Radiu Bis, Radiu Euro, Radiu RMF, Radiu Złote Przeboje i wielu innych rozgłośniach. Nasz astrologiczny Gość w Domu jest współautorem odkrycia pierwotnej, pochodzącej z drugiej połowy XIX koncepcji architektów i budowniczych miasta Szczecina, dotyczącej planu urbanistyczno – architektonicznego dla zabudowy placów i ulic miasta, mówiącej, że układ gwiezdnych placów posiada nadzwyczajne podobieństwo z częścią gwiazdozbioru Oriona, pasem Oriona i piramidami w Gizie. Odkryte analogie powodują, że zabudowa ta postrzegana jest obecnie jako unikalna w skali świata. Odkrycie stało się inspiracją do powstania sztuki "Światła Ziemi" Arkadiusza Buszko i performance muzycznego „Orion – Muzyka Miasta" Willema Schulza. W 2009 roku zakończyła się realizacja filmu dokumentalnego pt "Szczecin – Miasto Oriona" powstającego przy udziale miasta Szczecin i sponsora przedstawiającego ideę placów Oriona.
Wspaniała artystka – piosenkarka Anna Jantar była obiektem podziwu wielu ludzi. Nasi podopieczni również z sympatią wspominają piosenki artystki, a także jej promienną i zdolną osobę. Wsłuchując się w upodobania naszych Seniorów, grupa praktykantów przygotowała spotkanie upamiętniające życie i twórczość Anny Jantar.
W naszym Ośrodku każdy uczestnik może znaleść coś dla siebie. Jedni lubią spędzać czas przy tworzeniu dekoracji do pomieszczeń, inni śpiewać piosenki biesiadne, dyskutować na tematy polityczne lub dbać o sprawność swojegu umysłu poprzez rozwiązywanie różnego rodzaju łamigłówki. W piątek w ramach terapii zajęciowej są organizowane zajęcia, na których w parach lub indywidualnie podopieczni rozwiązują zadania logiczne.
17 lutego br. o godzinie 16.00 w sali naszej stołówki domowej rozpoczął się dawno oczekiwany przez Mieszkańców Bal Karnawałowo – Walentynkowy. Pięknie udekorowane pomieszczenie zabawowe : ogromne i małe czerwone serca, mieniące się wszystkimi barwami tęczy kotary i ozdoby z pięknych, delikatnych, w odcieniach czerwieni kolorowych materiałów oraz mnóstwo wykonanych w pracowniach terapii zajęciowej, przyciągających wzrok cacuszek dopełniało radosny nastrój panujący wśród Mieszkańców i Gości . Bal rozpoczął się przemówieniem Pana Ryszarda Budzisza, Dyrektora DPS “ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Eugeniusza Romera 21-29, który w gorących słowach powitał zebranych i życzył wszystkim najlepszej zabawy. Potem odbył się spektakl – zabawa: ” Randka w ciemno” z udziałem Mieszkańców i pracowników Domu. Jak to zwykle bywa w tego rodzaju grach – swatach było dużo radości i śmiechu. Potem przy stołach, które zapełniono pysznymi daniami rozmawiano o wszystkim co dobre i co pozwala zapomnieć o zimowej plusze, zimnie, problemach ze zdrowiem…Ach, co tu dużo pisać – nastrój nastał wyśmienity i rozgrzał uczestników Balu Karnawałowo – Walentynkowego do czerwoności.
14 lutego br. o godzinie 16.00 w stołówce Domu Pomocy Społecznej „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” rozpoczęła się niezwykle radosna uroczystość, słowno – muzyczna prezentacja tematyczna w wykonaniu Mieszkańców Domu (wiersze) i Grupy Wokalnej Sing – Sing (piosenki przede wszystkim rytmiczne i miłością szalone w interpretacji). Konferansjerką zajęła się w sposób elegancki Pani Maria Magdalena Wołoszczuk (etatowa konferansjerka Domu). Przedstawiła historię Walentynkowego Święta. Potem, jak zwykle w dobrej formie wykonawczej Panie z Sing – Sing zaśpiewały „Walentynkową Piosenkę”: (…) Misiu, żabuniu, zakochanych czas, całuj nie żałuj, eros jest w nas. Kochasz mnie? Kocham cię! No to wszystko gra, śpiewam radośnie, jak piosenka tak(…). Prawda że Walentynkowo i pięknie frywolnie! Oczywiście, że tak. Zebrani odpowiedzieli na piosenkę burzą braw. Potem Pani Zofia Wieczysta powiedziała swoje składne i bardzo ładne wiersze…I znowu GW Sing-Sing. Kareta Złota. To już przebój Domu. „(…) Czy tędy nie jechała kareta moja mała.”Anna Karasińska: wiersz Kocham Ciebie. Pani Maria Kawałkowska: wiersz: To nieprawda, Pani Danuta Krawczyk: Z tobą szczęście. Pan Waldemar Żyszkiewicz rewelacyjnie interpretuje w charakterystycznym swym aktorstwie: „O!Tulipan” i „O! Dziewico”.Brawa. Brawa.