Zakochane wiersze i zakochane piosenki z okazji Dnia Zakochanych, czyli Walentynek 14 lutego br. w Naszym Domu przy ulicy Eugeniusza Romera
14 lutego br. o godzinie 16.00 w stołówce Domu Pomocy Społecznej „ Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” rozpoczęła się niezwykle radosna uroczystość, słowno – muzyczna prezentacja tematyczna w wykonaniu Mieszkańców Domu (wiersze) i Grupy Wokalnej Sing – Sing (piosenki przede wszystkim rytmiczne i miłością szalone w interpretacji). Konferansjerką zajęła się w sposób elegancki Pani Maria Magdalena Wołoszczuk (etatowa konferansjerka Domu). Przedstawiła historię Walentynkowego Święta. Potem, jak zwykle w dobrej formie wykonawczej Panie z Sing – Sing zaśpiewały „Walentynkową Piosenkę”: (…) Misiu, żabuniu, zakochanych czas, całuj nie żałuj, eros jest w nas. Kochasz mnie? Kocham cię! No to wszystko gra, śpiewam radośnie, jak piosenka tak(…). Prawda że Walentynkowo i pięknie frywolnie! Oczywiście, że tak. Zebrani odpowiedzieli na piosenkę burzą braw. Potem Pani Zofia Wieczysta powiedziała swoje składne i bardzo ładne wiersze…I znowu GW Sing-Sing. Kareta Złota. To już przebój Domu. „(…) Czy tędy nie jechała kareta moja mała.”Anna Karasińska: wiersz Kocham Ciebie. Pani Maria Kawałkowska: wiersz: To nieprawda, Pani Danuta Krawczyk: Z tobą szczęście. Pan Waldemar Żyszkiewicz rewelacyjnie interpretuje w charakterystycznym swym aktorstwie: „O!Tulipan” i „O! Dziewico”.Brawa. Brawa. Czytaj dalej
13.01.2012. Promocyjny Koncert Noworoczny. Grupa Wokalna Sing-Sing w osobach: Pani Franciszka Balczerowska, Pani Anna Karasińska, Pani Danuta Krawczyk, Pani Maria Kawałkowska, Pani Mirosława Nasarzewska i prowadzący zespól Pan Leszek Galicki. I na końcu ja – Maria Magdalena Wołoszczuk – konferansjerka. To mój debiut. Pozwólcie, że opowiem Wam ten dzień, gdy pierwszy raz w życiu stanęłam oko w oko z kamerą. Mój piątkowy ranek, godzina szósta. Radość, niepokój, oczekiwanie. Serce w gardle. Pierwszy makijaż. Fryzjerka. Około dziesiątej już w pełnej gali. Drugi makijaż. Wokół cisza. We mnie burza, tajfun i huragan. Sekundy pędzą. 10.50. Cicha prośba – pomóż Boże, i wychodzę z pokoju. Cała jestem miękka i drewniana. Adrenalina buzuje. Miejsce akcji: jadalnia. Wszystkie miejsca zajęte. Jest GW Sing-Sing, nasz kaowiec-akompaniator i moje miejsce: krzesło, stolik, mikrofon, tekst, woda mineralna. Na wszystko patrzę z boku siebie, w sensie psychicznym. Jest Dyrekcja. Są pracownicy wszystkich naszych Domowych resortów. Boję się bardzo. Wierzę, iż się mi uda. Jest TVPomerania, jest ktoś z prasy, jest pani redaktor z Polskiego Radia Szczecin. Ostatnie przygotowania. Pełne skupienie w sobie. Jeszcze gwar rozmów. Na stołach – słodycze, kawa, herbata. Zbuntował się jeden z mikrofonów. Został przez Pana Dyrektora skutecznie poskromiony! Ach, to przecież trzynastego i na dodatek piątek. Przygaszone światła. Kolorowe lampki, lśniące ozdoby tworzą ciepły, domowy nastrój. Cichną rozmowy. Pan Dyrektor Domu, Ryszard Budzisz wita wszystkich gości i mieszkańców życząc udanego nagrania i dobrej zabawy. Dźwięk gitary jest powitaniem i zaproszeniem do innego świata, lepszego świata, tu na ziemi. Słowa nie powiedzą wszystkiego, muzyka tak. Obali wszystkie barykady, otworzy serca, dusze, myśli. We mnie pełna koncentracja. Sing-Sing wstaje. Pięć przemiłych kobietek, które dadzą z siebie wszystko. Zbliża się moja godzina zero. Ułamek ciszy. Umówiony sygnał jest dla mnie hasłem. Biega po mnie czerwony punkcik. Czytam wolno, wyraznie. Przedstawiam Grupę Wokalną Sing-Sing i siebie. Zapowiedz pierwszej piosenki. Radosna, lekka, słoneczna Kareta Złota. Porywa wszystkich. Nawet mój stres gdzieś odjechał tą karetą! I poszło! Najtrudniejszy pierwszy krok! Czytając zapowiedz Cichej nocy popełniłam błąd. Przejęzyczenie. 
13 stycznia 2012 roku (piątek) o godzinie 11.30 w DPS “Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Romera 31-29
Willa Polskiego Radia w Szczecinie mieści się przy alei Wojska Polskiego 73. W części naziemnej znajdują się pomieszczenia administracyjne i pokoje dla dziennikarzy, natomiast na poziomie podziemia mieszczą się studia radiowe: newsroom (wiadomości), do prowadzenia audycji “na żywo” i specjalistyczne studia radiowe. Naszą Grupę Wokalną Sing-Sing Pani Redaktor Agata Foltyn zaprowadziła do muzycznego studia nagraniowego IV. Tutaj nagrania muzyczne przeprowadza się niezwykle profesjonalnie i przy użyciu bardzo specjalistycznego sprzętu. Realizatorem naszych nagrań, podobnie jak przy poprzedniej sesji nagraniowej kilka miesięcy temu, był Pan Artur Bursakowski, mistrz w swoim fachu nad mistrzami. Ustawiał mikrofony, sprawdzał nasze ustawienie, a potem widać było za szybą realizatora jak regulował rozmaite “heble” na konsolecie. Członkinie Grupy Wokalnej Sing Sing (Franciszka Balczerowska, Mirosława Nasarzewska, Danuta Krawczyk, Anna Karasińska, Maria Kawałkowska) oraz prowadzący zespół instruktor ds.kulturalno – oświatowych Lech Galicki – wszyscy ubrani w koszulki z logo Naszej Grupy Wokalnej i Naszego DPS”Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Romera 21-29 w Szczecinie. Przyjechaliśmy do Radia z naszym najnowszym, obszernym materiałem wykonawczym, który na początku przedstawimy na Promocyjnym – Premierowym Koncercie Noworocznym “ Czas na Sing – Sing” : 13 stycznia ( piątek).br. w sali stołówki Naszego Domu. Zaśpiewamy kilkanaście piosenek z “ Karetą Złotą” na czele, która jak czujemy doskonale będzie przebojem, a poza tym m.in.. “ Niczyje dni”, “ Smak i zapach pomarańczy” Tadeusza Wozniaka i Bogdana Chorążuka, “ Niech żyje bal”- Maryli Rodowicz, “ Bal Wszystkich Świętych” – Budki Suflera i wiele innych, porywających publiczność przebojów. Nad naszym repertuarem pracowaliśmy ciężko, systematycznie, ze wszystkich sił, bo po prostu chcemy osiągnąć sukces i wyjechać do innych Domów z koncertami, czy też na przeglądy festiwalowe. Podczas nagrywania przez nas piosenek zrobiono nam wiele zdjęć dokumentujących naszą pracę, która była jednocześnie ogromną przyjemnością. 
To pewne, że to spotkanie z cyklu “Gość w Domu” z doktorem inżynierem Bartoszem Wyszyńskim z Tokio uznane zostanie za jedno z najlepszych z cyklu “ Gość w Domu”. A odbyły się już przecież podobne imprezy z niezwykłymi personami zwykłych i niezwykłych profesji: astrologiem (Małgorzata Gardasiewicz), aktorką ( Pani Fafińska), lekarzem ( dr n. med. Wojciech Żebrowski), czy też globtroter ( Ryszard Tunkiewicz). Otóż dr inż. Bartosz Wyszyński jest po pierwsze znakomitym gawędziarzem. Na dodatek opowiada o fascynujących sprawach, zdarzeniach i zjawiskach. Pan Wyszyński jest związany od roku 1997 z Pracownią Zapachowej Jakości Powietrza. W laboratoryjnej części swej pracy doktorskiej zajmował się psychofizycznymi aspektami powstawania wrażeń węchowych i zainteresował się problemem sztucznego węchu. Dr inż. Wyszyński podjął w roku 2001 decyzję o wyjezdzie na staż naukowy w znanym zespole zagranicznym TITECH (Japonia) zajmującym się problemami sztucznego węchu pod kierunkiem profesora Takamishi Nakamoto. W Tokio nasz Gość przebywa do dzisiaj. Opowiadał o swojej pracy nad Sztucznym Nosem Elektronicznym, ale przede wszystkim o Japonii, która niezwykłym krajem wyspiarskim jest. I Japonki oraz Japończycy są bardzo interesującymi ludzmi. O tym jak pracują, jaki jest ich styl życia, czy nadal istnieje etos samuraja, czy dokonywane jest harakiri (jap. Sepuku), jaka jest dieta typowo japońska, dlaczego Japończycy są wielkimi estetami, czy rzeczywiście kochają rośliny (ikebana), czy są ludzmi pokoju, czy wojny, jak żyją w Hiroszimie i Nagasaki, tam gdzie spadły amerykańskie bomby atomowe…? Wiele jeszcze padło pytań. Wiele Mieszkanek przybyło na to spotkanie. 
30 grudnia 2011 roku w Naszej Kawiarence Domowej odbyło się kolejne, cykliczne spotkanie “ Gość w Domu”. Tym razem zaprosiliśmy Panią Katarzynę Brzozowską – reżysera filmowego (także aktorkę) oraz specjalistkę od wszechwiedzy kinematograficznej. Już po krótkiej chwili okazało się, że nasz Gość, to w każdym calu profesjonalista w dziedzinie filmowej zarówno od strony techniki realizacji obrazów kinowych, jak i osoba posiadająca ogromną, nie tylko akademicką wiedzę o kinematografii i nowościach filmowych. Motto naszego spotkania to:” Kocham Kino”. Spotkanie rozpoczęło się z pewnym opóźnieniem, lecz przybyła na nie rekordowa ilość Mieszkańców Naszego Domu. Liczba referowanych tematów wieloraka, a co najważniejsze, to: ” polskie kino okresu międzywojennego”, “polskie kino w czasie powojennym”, “ polski film, a dramat wojny”, “kino światowe”, “nowości filmowe”…Już na początku spotkania Pani Katarzyna Brzozowska nawiązała doskonały kontakt z Mieszkańcami. Opowiadała o swoich doświadczeniach z planu filmowego. Przeprowadziła także konkurs ze znajomości polskiego kina. 
19 grudnia br. o godzinie 10.00 w Kawiarence Naszego Domu Pani Marta Giezek, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Szczecinie uroczyście otworzyła II Turniej Szachowy o ufundowany przez Nią Puchar Wspaniały Puchar. Otwarcie zostało dokonane wspólnie z Panem Ryszardem Budziszem, Dyrektorem Domu Pomocy Społecznej” Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej” przy ulicy Romera 21-29 w Szczecinie. Udział w Turnieju wzięło dwanaście osób: jedenastu Panów i jedna Pani. Uczestnicy zawodów reprezentowali Nasz Dom, Domy Współpracy Dziennej z ulicy Potulickiej i Łukasiewicza oraz Środowiskowe Domy Samopomocy 1 i 2. Gra była zacięta ale prowadzona zgodnie z zasadami, także fair. Od strony sędziowskiej nad przebiegiem Turnieju czuwał Pan Kazimierz Karchut. Przy okazji należy przypomnieć, że pochodzenie gry w szachy nie zostało dokładnie ustalone, jednak współczesne prawidła(zasady gry w szachy) regulujące sposób poruszania na szachownicy i punktacji etc. ukształtowały się w średniowieczu. Współcześnie za przepisy gry odpowiada Międzynarodowa Federacja Szachowa. 
14 grudnia bieżącego roku przybyła do Naszego Domu grupa młodzieży: dziewcząt i chłopców z Liceum Katolickiego przy alei Wojska Polskiego w Szczecinie. Przynieśli ze sobą poczęstunek dla gospodarzy, słowo w niezwykle oryginalnej i niosącej morał dla rodzaju ludzkiego inscenizacji. A mówiła ona-ta inscenizacja-o tym jak trzeba żyć na ziemi aby dostać się do Nieba. Ale także, jak nie można postępować, bo droga do wiecznej szczęśliwości zostanie dla nas na zawsze zamknięta. Czyli usłyszeliśmy i zobaczyliśmy sceniczny moralitet w czasie oczekiwania na święta Bożego Narodzenia. Potem były kolędy, które zawsze swoim nastrojem i urodą wprowadzają pokój między ludzi, dobre spojrzenia i przyjaznie – niezależnie od różnicy wieku między nimi. 
30 listopada br. celebrowaliśmy w Naszym Domu dwa urocze zdarzenia: Światowy Dzień Seniora oraz Andrzejki. W kalendarzu pojawia się coraz więcej dni, które mają stanowić istotny pretekst do zauważenia i w pewien sposób – wyniesienia w przestrzeń publiczną osób w zaawansowanym wieku, czyli dojrzałych członków ludzkiej wspólnoty. 15 czerwca ustanowiono Światowym Dniem Praw Osób Starszych, 1 października, to Międzynarodowy Dzień Osób Starszych i Światowy Dzień Seniora – 14 listopada. Dziś na świecie żyje około 600 milionów osób powyżej sześćdziesiątego roku życia. Do roku 2025 liczba ta ma się podwoić. Z kolei tzw. Andrzejki, to wieczór wróżb odprawianych w nocy z 29 na 30 listopada. Andrzejki są specjalną okazją do organizowania zabaw – ostatnich przed adwentem. Dzień Seniora i Andrzejki odbyły się w pięknie udekorowanej sali domowej stołówki. Na początku spotkania Pan Ryszard Budzisz, Dyrektor Naszego Domu złożył Seniorom serdeczne życzenia. Mieszkańcy siedzący przy suto zastawionych stołach słyszeli dobiegające z każdej strony miłe i dobre słowa. Doświadczali życzliwych gestów. 
